รักแท้(ไม่ได้)มีแค่ครั้งเดียว

เขาเคยอกหัก เธอเคยช้ำรัก เป็นเพราะโชคชะตาหรือฟ้าลิขิตนำพาสองชีวิตที่พ่ายรักมาเจอกัน

นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อของ วัน(ไม่)สิ้นรักนะคะ แต่ถึงไม่เคยอ่านเรื่องนั้นก็จะอ่านเรื่องนี้ได้เข้าใจค่ะ

น้ำจิ้มนิดๆหน่อยๆ
เรื่องอกหักของเขา

“ไมเคิลยูจะค้างที่นี่ไหม” มธุรสเอ่ยถามอีกฝ่ายหลังจากที่เขาเข้าไปล้างตัวในห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว
“เชนยังไม่กลับมาใช่มั้ย”
“เห็นว่าจะยังอยู่เมืองไทยอีกสักสี่ห้าวันค่ะ ยังทำธุระไม่เสร็จ” มธุรสตอบขณะที่กำลังนุ่งผ้าเช็ดตัวเตรียมเข้าห้องน้ำไปล้างตัวหลังจากเสร็จกิจกามกับอีกฝ่ายไปสักครู่
“งั้นไอค้างที่นี่ก็ได้” เขาตอบ
“โอเค” มธุรสตอบรับแล้วเตรียมเดินไปห้องน้ำ
แต่เสียงกุกกักๆ ที่ดังมาจากประตูด้านหน้าซึ่งติดกับโซนนั่งเล่นทำให้หญิงสาวต้องเดินออกไปดู
“พี่เชน!” มธุรสอุทานอย่างตกใจ
ใบหน้าซีดเผือดเป็นกระดาษทันที ไหนว่าเขาจะยังไม่กลับมา แล้วนี่ชายหนุ่มมาโผล่ในอพาร์ทเมนต์ได้อย่างไรกัน
“น้ำหวานทำไมมองพี่เหมือนตกใจขนาดนั้น” คเชนทร์ลากกระเป๋าใบใหญ่เข้ามาด้านในห้องแล้วถามคนรัก
มธุรสยังไม่ทันได้ตอบ....
“เสียงใครเหรอฮันนี่” ไมเคิลเดินตามออกมาทั้งที่ยังนุ่งผ้าเช็ดตัวเหมือนหญิงสาว
“เชน!” เขาก็ตกใจไม่แพ้มธุรส
คเชนทร์เองก็มีอาการไม่ต่างจากสองคนนั้น ภาพที่ไม่ต้องอธิบายก็พอเข้าใจได้
สภาพและเครื่องแต่งกายของทั้งคู่ยืนยันได้ดี...แล้วนี่ถ้าเขากลับมาเร็วกว่านี้สักครึ่งชั่วโมง
คเชนทร์จะเห็นภาพอะไร!
ราวค้อนปอนด์อันใหญ่ทุบลงกลางหัว ฟ้าถล่มแผ่นดินทลาย สิ่งที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเกิดขึ้นกับเขา แต่ตอนนี้มันเกิดขึ้นแล้ว
ผู้หญิงแสนดีที่เขารัก...มีผู้ชายคนอื่นด้วยนอกจากเขาเช่นนั้นหรือ
ผู้หญิงที่เขามั่นใจมาตลอดเวลาว่า เธอก็รักเขาสุดหัวใจและพร้อมจะสร้างครอบครัวแสนอบอุ่นด้วยกันในวันข้างหน้า
ตอนนี้มันเป็นเพียงอดีตไปแล้ว....
แววตาผิดหวังมองคนรักและผู้ชายอีกคนที่อยู่ในห้องของเขา คเชนทร์พยายามรวบรวมสติแล้วพูดออกไปหลังจากที่ทั้งสามคนยืนนิ่งกับที่ราวกับถูกสาปไปชั่วขณะ
“หวานไปแต่งตัวให้เรียบร้อยเถอะ พี่จะมาเอากุญแจรถแล้วคงไปหาคุณแม่เลย” เขาบอกแล้วเดินไปหยิบกุญแจตามที่บอก
“พี่เชน หวาน...” เธอเหมือนมีคำจะอธิบาย
“เราค่อยคุยกันนะ หวานไปจัดการตัวเองเถอะ อีกสองสามวันพี่จะมาหาครับ” เขาบอกแล้วลากกระเป๋าออกจากห้องไปเงียบๆ ไม่ได้ต้องการใช้ความรุนแรงใดๆ กับอีกฝ่าย
และเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหลังจากที่ตัวเองออกจากห้องมาแล้ว มธุรสและชายหนุ่มคนนั้นจะคุยอะไรกันบ้าง รู้แค่ว่าใจเขาเจ็บปวดเหลือเกิน...

เรื่องช้ำรักของเธอ

คลิปภาพและเสียงขนาดสั้นๆ ที่ริมสระน้ำของคอนโดหรูกลางกรุง ปรากฏภาพชายหญิงคู่หนึ่งกำลังจูบกันอย่างดูดดื่มและหวานล้ำและยังมีภาพนิ่งอีกหลายภาพที่แสดงให้รู้ว่าปิยะราชไปหาอีกคนที่คอนโดหลายครั้งแล้ว
ปิยะราชหน้าเปลี่ยนสีทันควัน ไม่คิดว่าเรื่องของเขากับนางเอกดาวรุ่งจะแดงออกมาไวเช่นนี้
“มันไม่มีอะไรหรอก คุณไม่ต้องคิดมากเลยไอซ์” พูดจบเขาก็ลบภาพและไฟล์พวกนั้นออกจากมือถือของภรรยา
แต่เขาไม่รู้หรอกว่าอุษาวดีมีสำรองเอาไว้แล้วเรียบร้อย
“ไม่ต้องคิดมาก คุณพูดออกมาได้ยังไงคะปิยะ ไม่มีผู้หญิงคนไหนยอมรับได้ที่สามีตัวเองนอกใจหรอกค่ะ” อุษาวดีพยายามข่มเสียงตัวเองให้เป็นปกติ ทั้งที่ในใจมันจุกอกจนเธอร้องไห้ไปหลายรอบก่อนหน้าแล้ว
“มันไม่มีอะไรไอซ์ ไม่มีอะไรจริงๆ”
“เหรอคะ ถ้างั้นคุณลองเปิดไปดูข้อมูลในโทรศัพท์เมื่ออาทิตย์ก่อนสิคะ ที่คุณบอกไอซ์ว่าจะต้องเดินทางไปติดต่องานที่เวียดนาม” อดีตนางร้ายหน้าหวานบอกสามี
ปิยะราชทำตามที่ภรรยาบอก ใจเขาตอนนี้เริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะเพราะรู้อยู่แล้วว่า เขาไปไหนกับใครมาเมื่อสัปดาห์ก่อน
ภาพหญิงสาวกับชายหนุ่มกอดเคล้านัวเนียกันที่สถานที่ท่องเที่ยวดังของเมืองดานังปรากฏให้ชายหนุ่มเห็น
ใครกันที่เป็นคนส่งภาพพวกนี้ให้อุษาวดี!
“ไอ้หน้าไหนมันตามถ่ายภาพผมแล้วส่งให้คุณเหรอไอซ์ ช่างมีความพยายามมากเสียเหลือเกิน”
“เป็นใครไม่สำคัญหรอกค่ะ สำคัญที่ว่าคุณโกหกไอซ์ทำไมคะ คุณทำแบบนี้ทำไมคะปิยะราช” เธอถามเสียงเจือสะอื้น
ขอบตาเริ่มคลอด้วยน้ำใส...แต่ใจกลับเจ็บปวดร้าวมากเกินจะรับได้อีกแล้ว....
“มันไม่มีอะไรหรอกไอซ์” เขายังคงยืนยัน
“คุณพูดออกมาได้ยังไงว่าไม่มีอะไร ทั้งที่คุณไปมีอะไรกับคนอื่นอย่างนั้นเหรอคะ” อุษาวดีแค่นเสียงถามออกไป
“มันก็แค่...มีเซ็กส์แบบไม่ได้ผูกมัดอะไรกันนะไอซ์ เราคุยกันเรียบร้อยแล้ว”
“คุณปิยะ!” อุษาวดีถึงกับตกใจ เธอลุกขึ้นยืนทันที อีกฝ่ายก็ลุกยืนตามไปด้วย
“คุณพูดว่าไงนะคะ มีเซ็กส์กันแบบไม่ผูกมัด แปลว่าไงคะ อธิบายให้ไอซ์เข้าใจหน่อยเถอะค่ะ ไอซ์โง่จริงๆ” คนถามกำมือแน่น ใจเธอเต้นรัวจนแทบจะทะลุออกมานอกอก
คำที่ไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากสามีที่เธอรัก ก็หลุดออกมาจากปากของปิยะราช
เซ็กส์แบบไม่ผูกมัด หรือที่พูดหยาบๆ ว่าน้ำแตกแล้วแยกทางอย่างนั้นเหรอ
“เมเขาไม่ได้จะเรียกร้องอะไร เราแค่พอใจในกันและกัน แล้วเขาก็ยืนยันว่าจะไม่สร้างปัญหาอะไรให้ครอบครัวของเรา” ปิยะราชพูดข้อตกลงของเขากับฝ่ายหญิงผู้เข้ามาเป็นมือที่สาม
อุษาวดียืนฟังนิ่ง เธอมองสบตาเขาอย่างรวดร้าวไปทั่วอก อีกคนพูดเหมือนมันไม่มีอะไรเลยจริงๆ แต่เขาจะรู้ไหมว่าผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาของเขา เป็นแม่ของลูกสาวเขา กำลังเจ็บปวดแสนสาหัสไม่ต่างจากคนไข้ในห้องไอซียูที่ไม่รู้ว่าจะรอดหรือตาย
“คุณพูดเหมือนมันเป็นเรื่องง่ายๆ ไม่มีอะไรเลย”
“มันก็ไม่มีอะไรจริงๆ นี่ไอซ์ คุณก็อยู่ในส่วนของคุณไป เมเขาก็อยู่ในส่วนของเขา ผมไม่ให้เขามาวุ่นวายกับคุณได้อยู่แล้ว”
“คุณปิยะ!”
สามีของเธอพูดเหมือนจะให้อุษาวดียอมรับอีกคนมาอยู่ในตำแหน่งเมียน้อยเสียมากกว่า
“มันไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยเหรอคะ ที่คุณพูดแบบนี้ออกมา” กลั้นใจถามพลางปาดน้ำตาที่หยดลงแก้ม
ปิยะราชเองก็ตกใจที่เห็นอีกคนร้องไห้ออกมา แต่ทว่าไร้เสียงสะอื้น มีเพียงแค่น้ำตาที่ไหลออกจากสองตาเป็นทางยาว
อุษาวดีพยายามกลั้นความเจ็บปวดในอกไว้ให้มากที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้
“แล้วคุณจะให้ผมทำยังไงล่ะไอซ์ ตอนนี้ผมกับเขาก็มีอะไรกันไปแล้ว” ปิยะราชยอมรับหน้าตาเฉย
“มีอะไรกันไปแล้ว?”
“ใช่” เขายอมรับอีก
“ค่ะ” รับรู้ด้วยโทนเสียงต่ำ แปลว่าไม่พอใจมาก
“แล้วคุณจะให้ผมทำยังไง หือ ไอซ์” ปิยะราชถามเมื่อรู้ตัวว่าตนเองเป็นฝ่ายผิด
ผิดอย่างมหันต์ด้วย!
“เลิกยุ่งกับเขาได้มั้ยคะ” อุษาวดียื่นคำขาด
“เลิกยุ่งกับเขา?”
“ค่ะ เลิกไปหา เลิกติดต่อ เลิกทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนี้ คุณทำได้มั้ย”
“เมเขาไม่ได้ทำผิดอะไรนะไอซ์”
“แล้วไอซ์ทำผิดอะไรคะ คุณถึงทำกับไอซ์แบบนี้” อุษาวดีปาดน้ำตาที่ไหลเอ่อล้นดวงตาออกมาอีกรอบ
มองสามีด้วยมองตาพร่ามัว เพราะน้ำใสบดบังการมองเห็นเอาไว้ส่วนหนึ่ง

ปล.โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนนะคะ ขอบคุณค่ะ