พ่อทูนหัว

ชีวิตของฉันตั้งแต่อายุ 15 ปีเต็ม ก็โดนอุปการะด้วยผู้ใหญ่ใจดีคนหนึ่งที่ดูภายนอกแล้วนั้นเหมือนจะไม่มีอะไรจนอายุ 18 ปีเต็ม
เขาให้ทุกอย่าง อยากได้อะไรเพียงแค่เอ่ยปากขอ ส่งเรียนให้ไม่ว่าค่าเทอมมันจะแพงแค่ไหนก็ตาม
แต่หารู้ไม่ว่าที่เขาเลี้ยงฉันไว้นั้น
เพื่อฉันจะได้เป็นนางบำเรอในสักวัน...
ข้อนี้ฉันรู้ดี
บางที บางเวลา เขาใจดีและเหมือนแมวน้อยให้ฉันได้เอ็นดู
ฉันดูแลเขาทุกอย่างที่ต่างจากเด็กคนอื่นที่เขาเลี้ยงไว้ ฉันรู้ดีว่ามันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ที่จะรู้สึก 'รัก' เขาไปแล้ว
'พ่อทูนหัว' ของฉันคงไม่ชอบใจ เพราะเขาไม่เคยคิดจะรักใคร แค่เลี้ยงต้อยเด็กอย่างฉันเพื่อเสพสมไปวันๆ แค่นั้นเอง