[Mpreg] ก่อนแต่ง ; ไดอารี่ซูกัส - ChoSeok โชซอก

ไดอารี่ซูกัส 5 ตอน

(กล่องความคิดของซูกัสทั้งหมดค่ะ)



✎ ไดอารี่ 1

เย้ เย้ เย้!

วันนี้แม่แต่งตัวให้ซูกัสหล่อมากๆ แล้วก็ยังพามาเที่ยวอีก มันเป็นที่ที่ซูกัสไม่เคยมา มีบ้านเยอะๆ สวยๆ มีต้นไม้ มีสวนดอกไม้

แล้วที่ซูกัสชอบมากๆ คือมีสนามเด็กเล่น!

แต่ว่าแม่ไม่ได้เล่นกับซูกัสนะ ให้เล่นกับคุณอาตัวสูงๆ ที่แม่บอกว่าชื่ออายกทัพแหละ เพราะแม่ต้องไปสัมภาษณ์งานที่แปลว่าอะไรก็ไม่รู้

ซูกัสไหว้อายกทัพด้วยนะ แม่สอนมา ฮี่ฮี่

แล้วสงสัยเพราะซูกัสเป็นเด็กดี ไม่ดื้อไม่ซนกับอายกทัพแน่ๆ ถึงได้ของขวัญด้วยยยย

“อายรอนแมน ซูกาดชอบๆ” ใช่แล้ว มีคนเอาพี่ไอรอนแมนมาให้ซูกัส เป็นเพื่อนอายกทัพที่สูงมากๆ และหล่อมากๆ ด้วย เนี่ย ซูกัสโตขึ้นจะหล่อแบบนี้!

“ถ้าชอบก็รับไปสิครับ”

“ชอบคับ แต่ซูกาดต้องรอถามแม่ก่อน”



✎ ไดอารี่ 2



เพราะซูกัสเป็นเด็กดีแน่ๆ คำขอถึงได้ผล!

“ซูกัสคืออย่างนี้นะครับ คนที่ซูกัสเรียกว่าเพื่อนอายกทัพ ความจริงแล้วเขาเป็นพ่อของลูก”

“พ่อเหรอคับ?”

“ใช่ครับ พ่อแท้ๆ ของซูกัส” ไม่รู้หรอกว่าพ่อแท้ไม่แท้เป็นยังไง แต่ซูกัสรู้แค่ว่าพอแม่บอกว่าคนนี้คือพ่อ เขาเป็นพ่อของซูกัส พ่อเหมือนของเพื่อนซูกัสที่โรงเรียน

ซูกัสดีใจมาก ดีใจที่สุด ดีใจที่สุดในโลก!





✎ ไดอารี่ 3

ป๋อมแป๋ม ป๋อมแป๋มๆ เย้ๆ สนุกจังเลยยย

“เห็นไหมพ่อบอกแล้วว่าถ้าเราว่ายน้ำเป็น จะมีแต่เรื่องสนุก”

“เชื่อพ่อแล้วคับ นี่ไงๆ ซูกาดว่ายน้ำเป็นแล้ว!” เรียกว่าว่ายเป็นหรือยังนะสำหรับการที่ซูกัสยังต้องใช้คุณห่วงยางใส่ไว้ที่พุง แล้วตีขาในน้ำป๋อมแป๋มอยู่แบบนี้

แต่ไม่รู้แหละ ซูกัสอยู่ในน้ำได้โดยไม่กลัวเท่ากับตอนที่พ่อพามาสระครั้งแรกแล้ว แถมยังกระดึบๆ ไปทั่วสระได้แล้ว เย้ๆ

“วันไหนเอาห่วงยางออกได้แล้ว มาว่ายแข่งกับพ่อดีไหมครับ?’

“ต้องมีรางวัลใหญ่ด้วยนะๆ”

“เอาเป็นรถบังคับหรือเครื่องบินบังคับดี?”

“โห แม่รู้ไม่ได้ๆ แม่ดุแน่เลย”

“ไม่เป็นไร ไว้พ่อคุยกับแม่เองว่าที่พ่อให้รางวัลใหญ่ เพราะว่าซูกัสว่ายน้ำเป็นจริงๆ แล้ว”

“เย้ๆ ซูกัสจะหัดว่ายน้ำให้เป็น!”



✎ ไดอารี่ 4



“เร็วคับลุงใหญ่ ไปหาน้องตัวเล็กกันๆ”

วันนี้ซูกัสตื่นได้เองเลยนะโดยไม่ต้องมีใครปลุก แถมตื่นมาปลุกลุงใหญ่ที่นอนกับซูกัสเมื่อคืนด้วย

“ลุงบอกกี่รอบแล้ว ว่าไปหาก็ยังไม่ได้เจอ”

“เจอซี่ๆ ก็ทุกคนบอกซูกัสเองว่าถ้าให้พ่อกับแม่นอนด้วยกันสองคน น้องตัวเล็กจะมา”

“แต่ยังไม่ใช่วันนี้ไงตัวแสบ” อีกแล้ว ลุงใหญ่เรียกซูกัสตัวแสบอีกแล้ว ซูกัสโตแล้ว ไม่ดื้อ ไม่ซนแล้วไง ทำไมถึงยังเรียกแบบนี้อยู่อีกนะ

เพราะเมื่อวานที่เป็นวันแต่งงานของพ่อกับแม่ ซูกัสไม่ได้วิ่งเล่น ไม่ได้ไปชวนใครเล่นเลย เพราะคุณปู่คุณย่าแล้วก็คุณตาคุณยายบอกไว้ว่าวันนี้เป็นวันสำคัญที่สุดของพ่อกับแม่ ห้ามทำพัง

ซูกัสก็ตัวเท่านี้เอง จะไปทำพังได้ยังไง งง

“อย่าวิ่งสิซูกัส ค่อยๆ เดิน”

“เดินมันช้า ซูกัสอยากเจอน้องตัวเล็กเร็วๆ”



✎ ไดอารี่ 5



สวัสดีครับ ผมซูกัส ศิลาดลในวัย 17 ปีครับ

ทำไมเลขเจ็ดทำให้ผมยังดูเด็กขนาดนี้นะ ทั้งที่อีกไม่กี่เดือน ผมก็จะมีเลขแปดต่อท้ายอายุแล้วแท้ๆ

วันนี้ผมเพิ่งกลับจากงานปัจฉิมที่โรงเรียน สนุกดี ได้ถ่ายรูป ได้ทำอะไรบ้าๆ บอๆ กับเพื่อนมัธยมเป็นครั้งสุดท้าย และใจหายไม่น้อยเลยตอนก้าวออกจากรั้วโรงเรียน ที่นับตั้งแต่วันนี้ไปคงไม่ได้ไปอีกแล้ว

เพราะผมจะไม่ใช่แค่เด็กมัธยมหัวเกรียน ใส่กางเกงขาสั้น ถุงเท้าสูงๆ อีกต่อไป

‘พ่อกับแม่ภูมิใจในตัวกัสมากนะลูก’

ยังจำไม่ลืมสำหรับประโยคแรกที่พ่อกับแม่พูด ในวันที่รู้ว่าผมสอบติดทั้งคณะ และมหาวิทยาลัยที่เลือกไว้อันดับหนึ่ง ซึ่งเป็นที่เดียวกันกับที่พ่อกับแม่เคยเรียนเมื่อหลายสิบปีก่อน

ผมน่ะ อยากพูดกับพ่อแม่กลับไปเหมือนกันว่า

‘พ่อกับแม่ก็เป็นความภูมิใจของผม ที่ทำให้ผมอยากเรียนที่นี่ครับ’

เพราะจะมีอะไรสำคัญไปกว่าการได้เติบโต ได้เดินตามรอยเท้าของคนที่พิเศษที่สุดในชีวิตของเรา และผมถือว่าการได้เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับที่พ่อแม่เคยเรียน มันเป็นสิ่งที่พิเศษที่สุดในชีวิตผมเลยจริงๆ

----‐-----------