บ่วงรัก รอยสวาท

คุณานนท์รีบกระชากวริศราเข้าไปในห้องอย่างแรง หญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัว จึงเซเข้าไปตามแรงกระชาก เสียงปิดประตูดังลั่น ทำให้คนที่เห็นเหตุการณ์ตกใจ ป้าภาทำหน้าหนักใจ ได้แต่ภาวนาไม่ให้คุณานนท์ทำรุนแรงกับหญิงสาว และฟังที่วริศราพูดบ้าง
“คุณภาคิน คุณเป็นอะไร” วริศราถูกเหวี่ยงให้ขึ้นไปบนเตียง หญิงสาวรีบขยับตัวลุกขึ้นนั่ง
“คุณรักไอ้อินทัชใช่มั้ย คุณทำให้ผมเสียใจไม่พอ คุณยังทำให้ไอรีนเสียใจด้วย ตอนนี้ไอรีนก็หนีไปพักใจ มันเป็นเพราะคุณคนเดียว” คุณานนท์จับมือวริศราแน่น เขาออกแรงบีบจนหญิงสาวเจ็บปวด
“แพรไม่ได้ทำแบบนั้น แพรไม่รู้เลยว่าไปนอนที่ห้องนั้นได้ไง” วริศราน้ำตาคลอด้วยความเจ็บตรงที่เขาบีบ หัวใจดวงน้อยยิ่งเจ็บปวดเข้าไปใหญ่ เมื่อเขาโทษว่าเป็นความผิดของเธอ
“ผมเชื่อในสิ่งที่ผมเห็น คุณจะต้องเจ็บปวดเหมือนอย่างที่ผมกับไอรีนรู้สึก”
+++++++++++++++++

“ทำไม ผัวแตะนิดหน่อยไม่ได้ ทีไอ้อินทัชยังให้มันดูดนม จับนมเลย”
“เพี้ยะ!” วริศราตบหน้าคุณานนท์อย่างแรง ถึงแม้เธอจะนอน แต่แขนของเธอก็ยาวพอจะตบหน้าคุณานนท์ได้ เมื่อเขาโน้มใบหน้าเข้ามา
“มีแรงตบแบบนี้ คงไม่เป็นไรแล้วล่ะ รีบลุกขึ้นมา ไปทำงานกับผมเดี๋ยวนี้” คุณานนท์ไม่ได้มีสติขึ้นมาเลย เขากระชากร่างบางให้ลุกขึ้น วริศราน้ำตาไหลอาบสองแก้ม
“แพรขอลาออก แพรอยากกลับบ้าน” วริศราพูดเสียงสะอื้นไห้
“คุณได้กลับแน่ แต่คุณต้องไปกับผม ผมจะไม่ให้คุณอยู่ห่างจากผมสักวินาที” ด้วยความที่กลัวโดนทิ้ง และห่วง เป็นหวงหญิงสาว เขาจึงเลือกทำแบบนี้
วริศราร้องไห้ออกมาอยากหนัก ทำให้คนที่ได้เห็นหงุดหงิด เขาลากเธอเข้าห้องน้ำ อาบน้ำแต่งตัวให้เธอ คุณานนท์พาวริศราลงมาทานข้าวเช้า ใบหน้าหวานมีแต่ความเศร้า เขาสั่งทำอะไรเธอทำหมด เพราะไม่อย่างต่อล้อต่อเถียงกับเขา
+++++++++++++++
“คุณเป็นห่วงคุณไอรีนมาก ทำไมคุณไม่ตามไปอยู่กับเธอเลยล่ะ” วริศราทนไม่ไหว ตวาดเสียงใส่คุณานนท์อย่างน้อยใจ
“ไอรีนเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่แย่งผัวของใครแบบคุณ คุณแย่งอินทัชมาจากเธอ ผมคงปล่อยคุณไปไม่ได้” คุณานนท์โมโหกับคำพูดของวริศรา เขาเป็นห่วงไอรีนเพราะหญิงสาวอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีเพื่อน ไม่มีคนรู้จักมาก
“ฮื่อ.. แพรคงเป็นคนนิสัยไม่ดี แย่งผัวคนอื่นสินะ” วริศราร้องไห้ออกมา เขาคิดว่าเธอเป็นคนแบบนั้น เขายังรักไอรีนอยู่ใช่ไหม เขาเลือกฟังคำของทางไอรีนมากกว่าของเธอ เขาไม่เชื่อใจ ไว้ใจเธอเลย
“รู้ตัวก็ดี” คุณานนท์เบือนหน้าหนี สายตาหวานที่มีน้ำตาไหลออกมา มองมาทางเขาอย่างคนเสียใจ เจ็บปวด เขาไม่อยากมอง ไม่อยากใจอ่อนกับผู้หญิงนิสัยแบบนี้ เขารักเธอมาก แต่เธอก็เลือกทรยศความรักของเขา เธอยังทำร้ายจิตใจไอรีนอีก คุณานนท์ทนมองวริศราร้องไห้ไม่ได้ จึงเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้หญิงสาวร้องไห้ด้วยความเสียใจคนเดียว
“ฮื่อ.. แพรไม่น่าเชื่อใจ ไว้ใจคุณเลย แพรคิดผิด คิดว่าคุณรักแพร” วริศราพูดออกมาทั้งน้ำตา มองไปทางประตูที่ปิดสนิทลงแล้ว มือบางจับหน้าท้องตัวเองไว้แน่น นี่คือสิ่งที่ทำให้เธอมีแรง เธอจะไม่มีวันบอกคุณานนท์ให้รู้เด็ดขาด เพราะเขาไม่รัก ไม่สนใจเธอแล้ว มันก็ไม่มีความสำคัญอะไรกับเขาอีก
++++++++++++++++
เนื้อหาอาจไม่ตรงตามที่อัปลงในเว็บนิยาย เพราะเป็นฉบับรีไรท์ ฝากนิยายเรื่อง บ่วงรัก รอยสวาท ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกท่านด้วยนะคะ