SET Love Dust ( ละอองใจในม่านเพลิง + ม่านรักละอองใจ )

-ละอองใจในม่านเพลิง

คนหนึ่ง 'รัก' แต่ไม่อาจพูดได้
หนึ่งคน 'กว่าจะรัก' ทว่าทุกอย่างกลับ 'สายเกินแก้'

พลาธิปตั้งใจตามมาดูและพอสบโอกาสถึงได้เข้ามาทักทาย ก็ตามประสาคนเคยรู้จัก
“เพิ่งรู้ว่าคนท้องเขาดื่มแอลกอฮอล์กันด้วย” บนโต๊ะที่ดรัณยาเพิ่งลุกมา มีไวน์แดงวางอยู่ตรงหน้า “มุกนี้เธอใช้หลอกผู้ชายไปกี่คนแล้วล่ะ”
คนฟังได้แต่กำมือแล้วเชิดหน้าขึ้น ทั้งที่เจ็บแปลบไปทั้งหัวใจ
“ไม่ต้องห่วง นายไม่ใช่คนแรกแน่ๆ”
“ออม !” พลาธิปกัดฟันกรอด
“เหยื่อคนต่อไปฉันคงต้องทบทวนแผนใหม่ดีๆ เขาจะได้ไม่ไหวตัวทัน”
ไม่มีอะไรน่าสมเพชและเสียใจได้เท่านี้อีกแล้ว ทุกอย่างที่เกิดขึ้นคือแผนของพลาธิปแล้วเธอก็โง่เดินเข้ากับดักที่เขาขุดไว้อย่างจัง เธอ
ไม่เคยเอะใจเรื่องคู่หมั้นเลยสักนิดและเขาก็ปิดปากเงียบมาโดยตลอด
“เลือกเหยื่อดีๆ หน่อยแล้วกัน ไม่ใช่ว่าโดนเขาตลบหลังอีกที”
“นายหลอกฉันตั้งแต่ต้น”
“ไม่ได้ตั้งใจจะหลอก แต่คุณโง่เอง” คนที่ไม่เคยสำนึกผิดจริงๆ แล้วคือใครกันแน่
เขา...หรือว่าเธอ
“ไอ้คนสารเลว !”
“แล้วไง ไม่ใช่ไอ้เลวคนนี้หรอกเหรอ ที่คุณอยากจับจนตัวสั่น ถึงขนาดปั้นน้ำเป็นตัวว่าท้อง เอาเด็กมาอ้างเพื่อจับผมทำผัว…”
คำพูดของพลาธิปเหมือนกับเหล็กแหลมๆ กรีดเข้าหัวใจของเธอและเขาคงยืนมองเฉยๆ ปล่อยให้เลือดไหลจนหมดตัวด้วยรอยยิ้มเย็นชา
พอจะรู้ว่าเขาจงเกลียดจงชัง แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะมากขนาดนี้...
“ต่อให้กำลังจะตาย ฉันก็ไม่มีวันบากหน้ามาหาคนอย่างนาย ได้ยินไหม !”
“มันก็เรื่องของคุณ เพราะขืนมาคุกเข่าขอร้องให้ผมรับเป็นพ่อมันก็คงตลกน่าดู ไอ้มารหัวขนในท้องผู้หญิงเลวๆ ใครมันจะอยากรับเป็นลูก”
แม้ประโยคนี้จะเป็นเพียงเสียงกระซิบ แต่มันทำให้เธอแทบล้มทั้งยืน หัวใจโดนเฉือนจนขาดวิ่นไม่อยากรับรู้อะไรจากผู้ชายคนนี้อีกแล้ว
“จำคำของนายไว้ให้ดี !”


-ม่านรักละอองใจ

เมื่อเขาถามเธอต้องตอบ เวลาพูดต้องสบตา
อย่าได้เรียกร้องขอความเห็นใจ ไม่มีสิทธิ์...แม้แต่จะรัก

“สิบนาที ผมจะรอที่สระน้ำ หวังว่าคงตรงต่อเวลาเพราะผมไม่ชอบรอใคร” น้ำเสียงเหี้ยมเอ่ยขึ้นในขณะที่คนโดนสั่งไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าสบตา
การกระทำนั้นสร้างความไม่พอใจให้อีกฝ่าย รู้ตัวอีกทีในสายตาเธอต้องเจอกับปลายเท้าของชายหนุ่ม ทุกย่างก้าวของภีมภัทรไม่ต่างจากการฉุดดึงเธอลงไปในนรกชั้นที่ลึกที่สุด
“จะดื้อด้านกับใครก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่ผม...” จำเป็นต้องสบตาดุดันเมื่อเขาดันปลายคางเธอด้วยนิ้วชี้
ดวงตาโศกเจือด้วยน้ำใสๆ ไม่ได้ส่งผลใดๆ ต่อภีมภัทร เขาทำเพียงเหยียดยิ้มอย่างน่ากลัว หนำซ้ำยังโน้มหน้าลงมาจูบซับน้ำตา
“ไม่ต้องร้อง อยู่กับผมมีอะไรน่ากลัว ?”
ยิ่งพูดเนื้อตัวหญิงสาวยิ่งสั่นเทา ร่ำไห้โดยไร้เสียงสะอื้นมีเพียงหยาดน้ำตาที่ไหลไม่ขาดสาย
“ตอบมา เป็นเมียผมไม่ดีตรงไหน”


*** ทดลองโหลดตัวอย่างมาอ่านเพื่อเป็นแนวทางในการตัดสินใจซื้อนะคะ ***