ตี้ฮองเฮา 1 (หนังสือเสียง)

“เคยคิดว่า...สิ้นชีพไม่อาจดับดวงใจ ทว่าคราสิ้นใจกลับสิ้นรักสิ้นผูกพัน ความผูกพันระกว่าเรา...ให้จบลงแต่เพียงเท่านี้ บุพเพและด้ายแดง...ขอให้แยกขาด อย่าให้มีต่อ...ในภพหน้า รักท่าน...แต่ชังท่านยิ่งกว่า ชาตินี้กระจ่างใจก่อนจากลา ชาติหน้าไม่ขอพบพาตลอดไป นับว่า...ตายจาก...พลัดพราก...เป็นวาสนา” น้ำตาสายสุดท้ายในฐานะมนุษย์ทิ้งตัวลง เช่นเดียวกับร่าง...ที่ไร้วิญญาณ ลูกหนึ่งคนไม่อาจลืมตา ข้าหนึ่งคนไม่อาจลืมแค้น เว่ยซื่อหลาง...ข้าแค้นท่าน!

(เน้นฮา น่ารัก ไม่เจ็บตับจ้า)