อเวจีท้าให้ดิ่ง แน่จริงก็ลงมา! เล่ม 2 (จบ)

“ถ้าชาติหน้ามีจริง เรามาแต่งงานกันดีไหม”
“ตายไปก็คงไม่ได้เจอกันหรอก จะถูกล้างความทรงจำด้วย จำกันไม่ได้แน่”

คำนั้นราวกับเป็นคำสัญญาหลอกเด็ก ทั้งที่รู้ว่าอย่างไรพวกเขาก็ไม่มีทางสมหวังกันอย่างแน่นอน แล้วเหตุใดถึงได้รู้สึกหวั่นไหวกับประโยคนั้นนัก

“ใครจะรู้ล่ะ ไม่เคยตายนี่”

ความรักของพวกเขาคงต้องฝากไว้กับชาติหน้า...

“แล้วถ้าชาติหน้าก็ยังไม่มีใครเป็นผู้หญิงเล่า”
“...ถึงตอนนั้นมาก็ไม่สนหรอก”