ร้อนรักลวงสวาท

************งานหมดสัญญา เคยตีพิมพ์และขายอีบุ๊กกับสนพ.แล้วจ้ะ***********

“เรื่องระหว่างปริมกับพี่ เราคงไปไกลกว่านี้ไม่ได้ ตลอดเวลาที่ผ่านมา พี่มีความสุขมาก ขอบคุณที่ปริมทำตัวน่ารัก และมอบความสุขที่สุดให้กับพี่ ส่วนนี่พี่ตั้งใจให้เรา ปริมรับไว้นะคะหรือถ้ามันน้อยไป...”
“พี่พูดอะไรปริมไม่เข้าใจ?” หล่อนส่ายหน้าไปมาทั้งน้ำตา เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น ขยับตัวออกห่างเพื่อจะมองสบตาเขาให้ชัดๆ เต็มตา ทั้งหยาดน้ำตาเป็นสายไหลริน จนหล่อนมองเห็นหน้าคนใจร้ายได้ไม่ชัดอย่างที่ตั้งใจ ความสุขที่โรยรอบตัวเมื่อก่อนหน้า กับช่วงเวลาแสนหวานที่มีกับเขา ปลิวหายไปจนหมด อย่างที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวเตรียมใจ เพื่อรับมือกับความใจร้ายของเขาแบบนี้
“ปริมา”
“มันคืออะไร? พี่ปรินทร์ล้อปริมเล่นแรงไปแล้วนะคะ ปริมไม่เล่นแบบนี้นะคะฮึก...ปริมไม่อยากเล่นแล้วนะ” หล่อนถามเขาเสียงแผ่วเครือ ความหวังเพียงน้อยนิดในหัวใจ ยังพยายามจะคิดว่าเขาแค่แกล้งหล่อนเล่นเท่านั้น ทว่าในหัวใจดวงน้อยตอนนี้มันแทบจะหยุดเต้นไปแล้ว มือเล็กบีบกำจนกระดาษแผ่นน้อยในมือยับย่นแทบขาดยุ่ย เพราะเหงื่อที่ซึมจนเปียกเต็มฝ่ามือ ก่อนจะรู้สึกชาไปทั้งร่าง เมื่อชายหนุ่มหยิบการ์ดแต่งงาน ที่มีภาพหนุ่มสาวหล่อสวย ยืนกอดจูบกันหวานชื่น ส่งมาให้หล่อนเป็นการยืนยันสิ่งที่เขาพูด
“พี่ขอโทษ...แต่พี่เลือกปริมไม่ได้” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงแหบแห้ง รู้สึกอึดอัดจนหายใจแทบไม่ออก กับการที่เห็นว่าสาวน้อยของเขาหน้าซีดจนเหมือนกระดาษเปล่า หล่อนเงียบงันไป แต่น้ำตาไหลทะลักออกมาเต็มหน้า จ้องมองการ์ดแต่งงานสุดหรูหราตรงหน้านิ่งค้าง ราวกับหยุดหายใจไปด้วย ก่อนจะช้อนตาเปียกฉ่ำขึ้นมองหน้าเขา อย่างที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกสาป
“ตลอดเวลาที่ผ่านมา เรื่องของเรา...ที่พี่บอกรักปริม ทำให้ปริมรัก ทุกอย่างที่ผ่านมาระหว่างเรา ตกลงมันคืออะไรเหรอคะ? ปริมคืออะไรในชีวิตคุณ?” ถามเขาราวกับละเมอ มองหน้าคมสันของชายหนุ่มนิ่งค้าง ผ่านม่านน้ำตาที่ทำให้หล่อนมองเห็นเขาเลือนราง