โปรดกลับมารักกัน

เพราะตอนนั้นเขาเห็นสิ่งอื่นสำคัญกว่า ตอนนี้เขาจึงใช้ทุกลมหายใจอย่างทรมาน

ส่วนเธอ เมื่อเขาเลือกละทิ้งเธอไว้เบื้องหลังแล้วก้าวต่อไปกับลูกสาวประธานบริษัท เธอก็จะอยู่อย่างสตรองกับลูกน้อย !
^
^
^
"หม่ำๆ อีกคำคนเก่ง อะ อ้ำ"
พอเห็นคนเป็นพ่อทำท่าอ้าปาก เจ้าดื้อก็อ้าปากหัวเราะ แพรขวัญจึงได้โอกาสป้อนข้าวคำสุดท้ายให้ลูก แม้สีหน้าเจ้าดื้อจะยี้ไม่อยากยอมรับข้าวจากแม่อีก แต่เมื่อมันเข้าปากมาแล้วก็จำต้องกลืนมันลงท้องป่องๆ
"เก่งมากๆ"เสียงคนเป็นพ่อชมใหญ่
พอเพลง The Wheels on the Bus เล่นจบเจ้าดื้อก็กระโดดกระทืบเท้าพร้อมกับร้อง ฮึ่มๆ ดวงตากลมเล็กจ้องไปที่หน้าจอ แสดงให้รู้ว่าแกต้องการฟังต่อ
"Baby Shark ใช่มั้ย เดี๋ยวสิ แม่กำลังเปิดให้อยู่เนี่ย"
"ทำไมไม่เปิดเพลงโมสาร์ทให้ลูกฟัง ผมได้ยินมาว่าเพลงประเภทนี้ช่วยพัฒนาสมองของเด็กนะ"
ชายหนุ่มเสนอความคิดยิ้มๆ แพรขวัญปรายสายตามองทางเขา ริมฝีปากบางเบ้ออกหน่อยๆ ชักสายตาพร้อมพ่นลมหายใจออกแรง พูดเสียงสะบัดๆ เล็กน้อยว่า
"ลูกไม่ชอบฟังเพลงโมสาร์ท ลูกชอบฟัง เบบี ชาร์ค หรือไม่ก็เพลงไล่ทุ่งทำนองนั้น"

^
^
^
***ฝากดื้อด้วยนะคะ... กดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อน้า :-D