ฤามิอาจเอื้อมรัก

ด้วยโชคชะตาที่พลิกผัน ทำให้ "พิมพ์ลดา" ต้องตกมาอยู่ในความอุปการะของครอบครัว "ปฐพี" สายสัมพันธ์นั้นทำให้เกิดความรัก แต่ความแตกต่างทางชนชั้นและฐานะก็คอยย้ำเตือนหญิงสาวไม่ให้คิดไปอาจเอื้อมไขว่คว้าความปรารถนานั้นมาครอบครอง

_______________________
ตัวอย่างบางตอน : “ถึงฉันจะรักคุณปฐพีเขามากแค่ไหน หรือคุณปฐพีจะรักฉันมากแค่ไหนก็ตาม แต่มันก็มิอาจจะเป็นไปได้ เราทุกคนควรอยู่บนโลกของความจริงไม่ใช่เหรอคะ ฉันมิอาจจะเอื้อมมือไปไขว่คว้าในสิ่งที่ฉันเอามาเป็นสมบัติของตัวไม่ได้”
_______________________
ตัวอย่างบางตอน : ปฐพียิ้มให้กับความโง่เง่าของตัวเอง ความรักเป็นเรื่องของการเรียนรู้ เป็นเรื่องความผูกพัน ความปรารถนาดีที่อีกฝ่ายมีให้กัน เขารู้จักพิมพ์ลดามาก่อนใครอื่น เห็นเธอตั้งแต่ยังเป็นเด็กสาววัยสิบเจ็ดสิบแปด รู้จักทุกย่างก้าวของเธอ รู้จักถึงเนื้อแท้ของเธอ แต่กลับอีกคนเขากลับไม่รู้อะไรเลยด้วยซ้ำไป แล้วเหตุไหนเขาจึงยอมทิ้งทั้งชีวิตของตัวเองไปให้ผู้หญิงคนนั้นเสียได้ ความมั่นคงที่เขาได้มาจากการสมรสกับวาสิฐีเทียบไม่ได้เลยจากความรักที่เขามีต่อพิมพ์ลดาซึ่งเขาพยายามปฏิเสธหัวใจตัวเองมาโดยตลอด เขาปฏิเสธความปรารนาของเธออย่างเยือกเย็นโหดร้าย ความรักของเธอที่มอบให้กับเขาที่ไม่ฉูดฉาด รุนแรงเร่าร้อนเทียบเท่าวาสิฐี แต่ทว่ากลับอบอุ่นและทรงพลังในหัวใจของเขายิ่งกว่า
_______________________
ตัวอย่างบางตอน : “คุณท่านประกาศิตยอมให้ฉันทุกอย่าง ทั้งการศึกษา เงินช่วยเหลือ หากฉันเอ่ยปากขอเพราะหนี้บุญคุณที่ท่านติดค้างพ่อของดิฉันไว้คุณเองก็ทราบดี แต่ทั้งคุณท่านและคุณนายช่อผกาจะไม่มีวันยอมอย่างแน่นอน หากลูกชายคนโตของท่านจะมารักใคร่ชอบพอหรือคิดจะลงเอยกับผู้หญิงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างฉัน คุณรู้มั้ยคะ สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าความรักในสังคมนี้คืออะไร มันก็คือชนชั้นยังไงล่ะ...ชนชั้นแบ่งแยกเราออกจากกัน คุณปฐพีมีชีวิตเพื่อสานต่อธุรกิจครอบครัวและทรัพย์สินของเขา การที่ฉันได้ใกล้ชิดกับครอบครัวของเขามีหรือที่ฉันจะไม่รู้จักวิธีคิดเหล่านี้ ทุกอย่างในชีวิตเขาที่ได้มาต้องช่วยเกื้อกูลตัวเขาให้สูงส่งและดียิ่งขึ้นไป ไม่ใช่ฉุดให้ต่ำลง”