แผลร้ายกลายรัก (ฉบับปรับปรุง)

แผลร้ายกลายรัก
#รีไรท์ ปรับสำนวน ภาพรวมเนื้อหาคงเดิม
---------------------
เธอหลีกหนีเพราะรู้สึกผิด...
หากเขาอยากใกล้ชิด...เพราะรัก
---------------------
“ก็อาติเกลียดแม่ อาติอยากให้แม่ตาย”
“แล้วยังไง สิหวังจะให้อาเคารพเทิดทูนบูชาแม่ของสิอย่างนั้นเหรอ”
“สิรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันเลวร้ายกับอาติ คงสมควรแล้วที่เราแม่ลูกต้องเจอแบบนี้ แต่อาติก็ทำสำเร็จแล้ว แม่ตาย แล้วอาติก็ได้สิเป็นเมีย หายแค้นรึยังคะ ปล่อยสิไปได้รึยัง”
“ยังหรอกรสิตา แม่เธอทำกับฉันไว้ไม่น้อย มันยังไม่สิ้นเวรสิ้นกรรมกันเร็วอย่างนั้นหรอก ถ้าสิคิดว่าการอยู่กับอานั้นเพื่อชดเชยความแค้นหรือเพราะต้องทดแทนบุญคุณ สิก็ยิ่งสมควรยินยอมรับมันไม่ใช่เหรอ สิจะไปก็ได้ แต่นั่นต้องหลังจากที่สิมีลูกให้อา และยกเขาให้เป็นสิทธิ์ขาดของอา จากนั้นสิจะไปไหนก็เชิญได้เลย เป็นอิสระได้เต็มที่ ไม่มีอะไรติดค้างกันอีก”
…
รสิตาสบตาเขาอย่างมั่นคง “สิจะยกลูกให้อาติ จากนั้นสิก็จะไป หวังว่าอาติคงให้อิสระกับสิตามที่พูดไว้นะคะ”
ขัตติยะกัดฟันกรอด ทิ้งแขนลงข้างตัวอย่างคนหมดเรี่ยวแรง เฝ้ามองหญิงสาวที่นอนร่วมเตียงทุกคืนเหมือนคนไม่เคยรู้จัก...
“อารู้ซึ้งน้ำใจสิตอนนี้เอง ว่าสิก็ไม่ต่างไปจากแม่เลวๆ”
---------------------
#แผลร้ายกลายรัก
#พรรษ