ปลายทางฝันของฉันยังเป็นเธอ

“ตกลงจะอาบหรือไม่อาบ ถ้าไม่อยากแก้ผ้าอาบก็กลับไปอาบที่บ้าน”
“แต่มันใกล้ค่ำแล้วนะคะ หลันจะกลับยังไง หลัน เอ่อ...หลันจะนอนที่นี่ค่ะ” บุหลันเงยหน้าบอกตะกุกตะกัก เธออยากจะร้องไห้นัก พี่ภีมยังขี้แกล้งเหมือนเดิม เขารู้อยู่แก่ใจว่าเธอเข้ามาหาเขาถึงที่นี่เพราะอะไร
“ถ้าจะนอนกับพี่ก็ต้องอาบน้ำ”
“อะ...อาบก็ได้ค่ะ” บุหลันรู้ว่าคำว่า นอนกับพี่ ของเขานั้นครอบคลุมถึงอะไรบ้าง ไม่ใช่ไม่เคย แต่เพราะร้างราไปนาน เธอจึงทั้งประหม่าและขัดเขิน