กระเตงอุ้มรัก

การรับจ้างอุ้มท้องครั้งนี้ไม่ง่าย เพราะน้องสาวฝ่ายชายดันมากวนใจไม่หยุด!

“ฉันไม่ได้เป็นเมียใคร แต่น้องนี่แหละจะเป็นเมียฉัน”



เจ้าของผิวสีน้ำผึ้งที่ประพรมไปด้วยลวดลายบนผิวหนังจนดูงดงาม แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเธอมีอคติกับคนที่สีรอยสักบนเรือนร่างเพราะถูกสั่งสอนมาตั้งแต่เด็ก เลยทำให้เอินหวาดกลัวยามต้องเผชิญหน้ากับหญิงสาวคนนี้ และยิ่งรู้สึกทำตัวไม่ถูกเมื่อเจ้าของร่างเพรียวเดินเข้ามาหาเธออย่างเชื่องช้าด้วยสีหน้าเอาเรื่องที่บังอาจขัดขวางหนทางทำมาหากินของเจ้าตัว

“หมะ หม่าม้าไม่ยอมให้เฮียมีเมียคนอื่น หม่าม้าเตรียมผู้หญิงให้เฮียแต่งงานแล้ว เจ่เจ้เลิกล้มความคิดแบบนี้เหอะ”

เอินเอ่ยอธิบายอย่างใจเย็นพร้อมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ หลุบตาลงไม่กล้าสบตา

“ว่ายังไงนะน้องหมวย”

น้ำเสียงนุ่มทว่าเย็นเยียบทำให้เอินแทบร้องไห้ ตัวแข็งทื่อเมื่อแอริณเข้ามาประชิดตัวเธอจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่เป่ารดหน้าผาก ก่อนจะตัวแข็งทื่อเมื่อมืออุ่นเชยปลายคางเธอขึ้น

“ฉันน่ะเหรอเป็นเมียของเฮียเธอน่ะ”

“กะ ก็เจ่เจ๊กำลังท้อง...”

“แล้วน้องล่ะ อยากท้องหรือเปล่า”

“หะ หา!!”

เอินเสียงหลง นี่มันคือบทสนทนาที่ผู้หญิงซึ่งกำลังตั้งครรภ์กับเฮียของเธอควรพูดกับน้องสาวของเขางั้นเรอะ