THE SENSE สื่อสัมผัสรัก

ภายนอก 'ฉัน' คือผู้หญิงธรรมดา เเต่จริง ๆ เเล้วฉันมีความสามารถพิเศษที่สามารถรู้สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นได้ เเละเพราะไอ้ความสามารถพิเศษของฉันนี่แหละถึงทำให้ชีวิตของฉันต้องมาพัวพันกับ 'นายนั่น'


-สปอยล์เนื้อหาบางส่วน-
--------------------------------

"เดี๋ยวนาย!"

"เชี้ยมึงนี่แม่งสุดยอดเลยว่ะไอ้พี .เดินมานู่นแล้ว" ไอ้เขี้ยวทำหน้าตะลึงกับเสียงเรียกของใครบางคนที่กำลังเดินมาทางเรา

"เดี๋ยวก่อนนาย"

"จะขอไลน์ฉันเหรอ พีอีอี"

"ระวังตัวไว้นะ!" เดียวนะนี่ผมฟังอะไรผิดไปรึเปล่ายัยนี่เดินกลับมาหาผมก็จริงแต่เธอไม่ได้มาขอไลน์หรือเบอร์ผมเลย "นายจะมีเคราะห์"

"อ้าวเฮ้ยนี่เธอแค่เดินชนกันนี่จำเป็นต้องพูดขนาดนี้เหรอ"

"ฉันเตือนด้วยความหวังดีผู้ชายอย่างนายคงจะเป็นเคราะห์หนัก"

--------------------------------

"ขอโทษ" เขาพูดขึ้นทำให้ฉันต้องหันมามอง "ฉันก็แค่เป็นห่วงว่าเธอจะโดนไอ้พวกนั้นมันทำร้าย"

"นายเป็นห่วงตัวเองก่อนไหมล่ะ ดูสภาพสิเลือดอาบซะขนาดนั้น"

"เธอก็ห่วงสภาพตัวเธอด้วยเหอะ" เขามองหน้าฉันก่อนจะไล่สายตาลงมาเรื่อย ๆ ฉันเลยก้มมองตัวเองดูบ้าง

"ทะลึ่ง!" ฉันรีบยกมือปิดที่หน้าอกของตัวเองที่ตอนนี้เสื้อเชิ้ตสีขาวของฉันมันเปียกจนเห็นบราสีชมพูที่ฉันใส่อยู่ "อย่ามองนะ"

เขาส่ายหน้าหน่อย ๆ ก่อนจะลุกเดินไปยังหนึ่งในสองห้อง เขาหายเข้าไปได้ไม่นานก็ออกมากับสภาพเปลือยท่อนบน! นี่เขาถอดเสื้อทำไมเนี่ย เขาเดินตรงมาที่ฉันทำให้ฉันถอยหลังไปจนชิดกับแพงด้วยท่าทีตื่นตระหนกพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ปรากฏบนมุมปากเขา

--------------------------------

"เดี๋ยว ๆ ซะ...ซี นี่เธอจริง ๆ เหรอวะฉั นไม่ได้ฝันไปเหรอ"

"ก็ฉันน่ะสิ" ผมมองคนบนเตียงหวาด ๆ เพราะผมเห็นเธอนอนไร้สติจริง ๆ นะแล้วเธอจะมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง "มองฉันแบบนี้หมายความว่ายังไง"

"เธอเธอตายแล้วเหรอ" ผมเอ่ยอย่างเลื่อนลอยก่อนจะค่อย ๆ ถอยหลัง "เธอ เธอเป็นผีเหรอ"

"นายพูดเรื่อง..." จู่ ๆ เธอก็เงียบไปแล้วก็ทำตาโต "ฉันโดนรถเฉี่ยวนิ! ...แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง! ฉะ...ฉันตายแล้วเหรอนายพี"

"ฉะ...ฉันก็ไม่รู้" ผมตอบเสียงสั่นนี่มันเรื่องเหลือเชื่ออะไรกันแค่ช่วงที่ผมไม่ได้เยี่ยมเธอ ๆ ก็ตายงั้นเหรอมันบ้าไปหน่อยไหม "เธอ"

"ฮรึก! ฉันตายแล้วเหรอทำไม ฮือ ๆ "