Ghost Company ฝากบ้านไว้กับผี

ลมหายตะลึงวิ่งตามไปทางทิศที่มะยมขี่ส้มเช้งนำไปก่อน ไม่พ้นศาลาใหญ่ที่จัดรับผ้าป่าแน่ๆ พอไปถึงก็มองหาน้ำ ร่างบางจางแทบมองไม่เห็น ลมตกใจ ตั้งแต่เขารู้ว่าน้ำเป็นน้องสาวไม่เคยเลยสักครั้งที่จะเห็นน้ำในสภาพนี้ ถึงจะเคยมองไม่เห็นหรือมองทะลุบ้างในบางที นั่นน้ำตั้งใจ แต่นี่น้องสาวของเขาราวกับจะจางหายละลายไปกับสายลมและแสงแดดเสียอย่างนั้น
“น้ำ”
น้ำหันมาตามเสียงเรียก แววไหวในดวงตากลืนหายไปกับเปลวแดด
“น้ำ” ลมครางอีกครั้ง มองน้องสาวที่ก้มหน้า เบี่ยงตัวหลบไม่ให้เห็นแขนข้างที่ตกห้อยแนบกาย ไม่ต้องเห็นกับตา เขาก็เดาได้ว่านั่นคงเป็นแขนข้างที่เลือดในกายน้ำไหลออกไปทดแทนเงินบุญที่พ่อสันติจิ๊กเอาไปเป็นเงินเชื้อแห่งความโชคดี
โชคดีแลกกับเลือดของลูกตัวเองเชียวหรือ เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง