รอยรักรอยเจ็บ

เรื่องรอยรักรอยเจ็บ นามปากกากระดาษโพสอิท
แนะนำตัวละคร

คิณ วาคิณ ภานุพิมาน มาเฟียลูกครึ่งไทย-ฮ่องกงอายุยี่สิบเจ็ดปีผู้ชายที่คนภายนอกมองเขาเป็นดั่งหินที่แข็งยะเยือก ผู้ชายที่มีแต่ความนิ่งในจิตใจทุกอย่างที่เขาปรารถนามันต้องได้ดั่งใจเขา

ลิน ลินดา เรธิอร(อายุยี่สิบสาม) ลินดาผู้หญิงที่เจอทั้งรอยรักและรอยเจ็บที่เขามอบให้ แม้ว่าหัวใจจะสั่งให้แก้แค้นแต่ความรักของเธอที่มีต่อเขามันก็ยังเหมือนเดิม วาคิณเขาเป็นทั้งรอยรักรอยเจ็บของเธอ

นุช ดารีนุช เนตรพิรสา ผู้หญิงที่ภายนอกทุกคนมองว่าเธอเข้มแข็งแต่ใครจะรู้ว่าข้างในเธอก็ปวดร้าวเหมือนกัน เธอรักเขามาตลอดหลายปีแต่ที่เธอไม่ยอมพูดว่ารัก ก็เพราะเธอรู้ว่าเขาคิดยังไงกับเธอ เธอเลยขอรักเขาอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ

ออสติน ภานุพิมาน มาเฟียเลือดเย็นที่ทำธุรกิจสีดำทุกอย่าง เขาเป็นลูกของภรรยาอีกคนของพ่อของวาคิณ เขาเป็นคนที่ค่อนข้างเงียบ และอารมณ์ร้ายแรง และไม่ยอมใคร

ตัวอย่างในเรื่อง
"หนูขอโทษ ให้หนูทำแผลให้ใหม่นะคะคุณคิณ หนูขอร้องนะคะ หนูรู้ว่าคุณโกรธและเกลียดหนูแต่อย่าประชดตัวเองแบบนี้เลยนะคะ"เธอมองที่แผลของเขาด้วยความเป็นห่วงทำไมเขาต้องทำงานพวกนี้ทำไมต้องเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงตลอดเวลาทำไม~~~"

"เธอกลับไปในที่ของเธอเถอะลินดา อย่ามาหลอกหรือให้ความหวังฉันอีกเลย ถ้าเกลียดฉันมากเธอก็ฆ่าฉันสิฆ่าฉันให้ตายต่อหน้าเธอเลย ถ้ามันจะชดใช้เรื่องไอ้ลีได้ เอาเลย ฆ่าฉันเลย "

"ถ้าหนูฆ่าคุณหนูกับลูกจะอยู่ยังไงคะ คุณไม่รักหนูเหมือนเดิมแล้วไม่เป็นไรแต่อย่าไล่หนูไปไหนเลยนะคะหนูอยากอยู่กับคุณ คุณรู้ไหมว่าตอนนี้หนูรักคุณเหมือนที่คุณรักหนู หนูเข้าใจความรู้สึกของคุณแล้วว่าการที่เรารักใครสักคนมากมันเป็นแบบไหน คุณใจร้ายมากนะคะ คุณรู้ตัวรึเปล่าตลอดเวลาสามสี่วันที่ผ่านมาหนูรอคุณตลอดหนูหวังเสมอว่าคุณจะไปเยี่ยมหนูกับลูก แต่หนูก็ไม่เคยได้เห็นแม้แต่เงาของคุณ หนูกลัวเหลือเกินกลัวว่าคุณจะโดนจับหรือคุณจะเป็นอะไรไป " เธอยื่นมือน้อยๆของเธอไปกุมมือของเขาเอาไว้แน่นเขาก็เอาแต่เงียบและไม่ยอมพูดอะไร