นายท่านของข้าช่างงามเหนือใคร

‘ความรักอย่างนั้นหรือ... สิ่งนั้นอาจมีอยู่จริง แต่คนอย่างข้าคงไม่มีวาสนามากพอที่จะคู่ควรกับมัน’
...ชีวิตนี้ของข้ายังมีอะไรหลงเหลืออยู่อีกหรือ ครอบครัวอย่างนั้นหรือ หึ พวกเขาไม่ต้องการความอัปยศของวงศ์ตระกูลอย่างข้าอีกต่อไปแล้ว... คนรักอย่างนั้นหรือ คนที่ทำให้ข้าทิ้งทุกอย่างเพื่อเขา คนที่ข้าวาดฝันว่าจะได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า สุดท้ายแล้วทุกอย่างก็เป็นเพียงภาพฝันของข้า... สุดท้ายแล้วก็เหลือแค่ตัวข้าไร้เงาผู้ใดข้างกาย... สิ่งเดียวที่ยังอยู่กับข้าคือลมหายใจที่รอวันสิ้นสุดไปเท่านั้น...
‘จูหานเฟิง’ นายท่านเจ้าของหอหงเหมย หอคณิกาชื่อดังอันดับหนึ่งผู้ขึ้นชื่อเรื่องความงามล่มเมืองเป็นที่กล่าวขานไปให้ทั่วในวงการ เจ้าของใบหน้างดงามนัยน์ตาชวนฝันผู้มีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ประดับอยู่เป็นนิจ แต่ใครเลยจะรู้ว่าเบื้องหลังรอยยิ้มนั้นมีเพียงแต่ความเจ็บปวดและจิตใจที่แตกสลาย ความสุขเป็นเช่นไร เขาคิดว่าเขาเคยรู้ แต่ให้นึกตอนนี้ก็นึกไม่ออกเสียแล้ว...
แต่แล้วชีวิตที่ว่างเปล่าก็มีอันต้องเจอกับความวุ่นวาย เมื่ออยู่ๆคนงานใหม่ที่มาร้องของานทำกลับคอยตามดูแลเขาดีจนเกินหน้าที่ อยากจะด่าออกไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด แต่เมื่อได้เห็นแววตาสุกใสที่แสนจริงใจนั่นก็หักใจต่อว่าไม่ได้เสียที ‘โจวหย่งชาง’ เจ้าเด็กน่ารำคาญ...
‘นายท่านขอรับ ได้โปรดให้ข้าได้ดูแลท่านเถิดนะขอรับ...’

อนึ่งเรื่องนี้เป็น spin off ของแก๊งอนุจากเรื่อง สามีของข้าประเสริฐกว่าผู้ใด แต่ผู้อ่านท่านใดยังไม่ได้อ่านเรื่องนั้นก็สามารถอ่านเรื่องนี้ได้เข้าใจนะคะ เพราะเนื้อเรื่องจะไม่ได้เกี่ยวโยงกันเท่าไหร่ค่ะ หวังว่าทุกคนจะมีความสุขกับนิยายเรื่องนี้นะคะ เป็นแนวฟีลกู้ดพระเอกคลั่งรักเช่นเคยจ้า
bunny_BB