เสน่หาซ่อนเงา(เล่ม2)

*** เรื่องนี้แบ่งออกเป็น 2 เล่ม 2 ปก นะคะ ***
พระเอกของเรื่องนี้จะเป็นคนขี้หวงและขี้หึงอย่างแรง อะไรที่เขาบอกว่าเป็นของหวง ใครก็ห้ามมาแตะต้อง งานนี้ชาร์ลจึงต้องเหนื่อยหน่อย
โรมานซ์18+ แนวหื่นแซ่บ หนึ่งชีวิตที่ต้องแลกและอีกหนุ่มเถื่อนที่ฟาดฟันกับพระเอกเรื่องนี้

+++โปรย +++
“ปล่อยนะ!” หญิงสาวดิ้นหนีทั้งร้องทั้งตีบนมือหยาบกระด้างที่ยึดแขนของเธอไว้อย่างไม่ยั้ง เพื่อให้ลำแขนหลุดพ้นจากมือที่บีบกระชับจนเจ็บ พยายามทิ้งตัวลงกับพื้นเมื่อพวกมันกำลังจะลากเธอเกือบใกล้ถึงรถ
“อย่าเรื่องมากนะน้องอินจ๋า” มันไม่พูดเปล่าแต่ก้มหน้ามาจะหอมแก้มนุ่มๆ สักฟอดหาเศษหาเลยกับผู้หญิงที่จะกลายมาเป็นเด็กเสี่ยตง
เพราะอดใจไม่ไหวยามเมื่อเห็นแก้มเนียนเต็มไปด้วยเลือดฝาดสาว อีกนิดเดียวปากมันก็จะแตะถึงแต่กลับมีรองเท้าใหญ่คู่หนึ่งมาขวางไว้
ปากมันเลยจูบลงบนฝ่าเท้าใหญ่แทนดัง...จ๊วบ!
“เชี่-เอ้ย! ตีนใครวะเนี่ย” มันหันหน้าหนีรีบถุยน้ำลายทิ้งทันทีด้วยความขยะแขยง
“ตีนกูเอง มึงมีปัญหาอะไร” คนพูดตัวสูงใหญ่ใส่แว่นตาดำ เขามาพร้อมกับเสียงห้วนจัด หลังแว่นตาดวงตากร้าวดั่งเพลิงไฟราวกับจะฆ่าอีกฝ่ายให้ตาย
นี่ถ้าหากว่าเขามาไม่ทันมันคงเอาปากเน่าๆ มาหอมแก้มเมียเขา
ยิ่งคิดยิ่งโมโหโว้ย!!!
ปั้ก!
ดังนั้นความโมโหของคนมาทันได้เห็นภาพบาดตา มันจึงไปลงที่หน้าไอ้ทดซะเต็มเท้า ร่างของมันกลิ้งกระเด็นหลุนๆ ออกไปไกล
ช้องนางหันไปตามเสียง ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างมองด้วยความตกใจ ไม่รู้ว่าเขามาตอนไหน แต่ก็ดีใจที่มีคนมาช่วยเธอไว้ทันในยามคับขัน จะเป็นใครก็ช่างเธอดีใจที่หลุดจากผู้ชายกักขฬะสองคนนั้นมาได้ หญิงสาวรีบวิ่งไปหาคนตัวโตอย่างไว
“มึงเป็นใคร? เสือกอะไรมายุ่งกับเด็กเสี่ยตง” ทดลุกขึ้นได้กระชากเสียงถามอย่างโมโหที่มีคนมาขัดจังหวะจะได้หอมแก้มสาวที่มันอยากลิ้มลองก่อนส่งไปให้นายของมัน
“ผู้หญิงคนนี้เป็นเมียกู ถ้ากูไม่อนุญาต! ไอ้หน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ ไม่เชื่อพวกมึงก็ลองถามตีนกูก่อนก็ได้” ทดใจหายวาบเมื่อได้ยินคำเหี้ยมเปล่งออกจากปากผู้ชายตัวสูงน่าเกรงขามที่ยืนตระหง่านขวางพวกมันไว้

+++ โปรย +++
“พอแล้วค่ะ คุณพูดเองว่าแค่จูบเดียวไงคะ”
“ผมอุตส่าห์จะเพิ่มรอบบริการให้แล้วไม่สนใจจะรับก็ตามใจครับ เห็นมั้ยก็แค่จูบไม่ตายหรอก” เขาว่าพลางถอนหายใจหนักๆ อย่างเสียดาย
คนถูกต่อว่ามองตาปริบๆ เพราะอ้าปากพูดไม่ทัน กำลังจะพูดเขากลับหมุนตัวจะขึ้นรถ
“ผมไปทำงานก่อนนะครับ เย็นๆ จะมาใหม่” ก่อนจะเข้ารถเขาหันมาบอกอีก “อ้อ...อีกสักพักจะมีลูกน้องของผมมาที่นี่อีกสองคน”
“ไม่ต้องมาค่ะ” รีบห้ามเขาอย่างเร็ว เจ้านายยังยุ่งแล้วลูกน้องคงไม่ต่างกัน
“ผมสั่งพวกเขาไปแล้ว” เขายกนิ้วชี้ปิดปากตัวเอง บอกให้รู้ว่าเธอจะไม่มีวันคัดค้านเขาได้สำเร็จ
“พวกเขาสองคนจะมาอยู่แถวนี้ ผมรบกวนดูแลคนของผมหน่อยนะครับ” สิ้นคำพูดขายาวก้าวเข้าไปในรถ เสียงเครื่องยนต์ทำงานพร้อมจะโลดแล่นออกไปตามเส้นทาง
กระจกสีทึบถูกลดลง มือของเขากำอยู่ที่พวงมาลัยรถและคำพูดบางอย่างที่กระแทกเข้าสู่หัวใจของเธออย่างแรง
“ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้ง ผมชื่อชาร์ล ปรีชาพาณิชย์ นะครับ”
นั่นคือคำพูดสุดท้ายที่เขากล่าวทิ้งไว้ จากนั้นรถเอสยูวีสีดำมันปลาบก็วิ่งออกจากบริเวณบ้านไต่ขึ้นถนนควบทะยานหายไปชั่วพริบตา ทิ้งไว้แต่หญิงสาวที่ยืนหน้าซีดใจสั่นกับชื่อที่ช่างมีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเธอตั้งแต่เคยได้ยินเวทิศชื่นชมให้ฟังอยู่หลายครั้ง
ผู้ชายที่เธอพลาดพลั้งไปมีความสัมพันธ์ด้วยในคราวแรกและต่อมาเป็นความเต็มใจของเธอเอง
เขาคือ ชาร์ล...บอสใหญ่ของพี่ยศ


*** กรุณาโหลดตัวอย่างก่อนสั่งซื้อนะคะ ขอบคุณมากค่ะ ***