พิษสวาด นาคา

บทนำ


เอี๊ยด! เสียงเบรกรถดังลั่นท้องถนน ภาพตรงหน้าผมหมุนอย่างเร็วตามแรงเหวี่ยงของตัวรถที่พลิกคว่ำ
โครม! ก่อนรถทั้งคันจะเสียหลักชนกับฟุตบาทเต็มแรง ส่งผลให้รถที่กลิ้งไปตามแรงเหวี่ยงหยุดนิ่ง แรงกระแทกจากร่างกายผมกับตัวรถ ทำให้ผมสลบไปพร้อมกับเลือดที่ไหลอาบตั้งแต่ศีรษะจนถึงข้างแก้มขาว

ดวงตากลมพร่าเลือนลงเรื่อยๆ สมองมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตาเดียว ก่อนจะนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวดเมื่อลองขยับนิ้วชี้เพียงนิด
“อึก...” กลิ่นคาวเลือดลอยไปทั่วในอากาศ ผมหอบหายใจอย่างอ่อนแรง ถึงจะพยายามฝืนเปลือกตาให้เปิดขึ้นมากแค่ไหน แต่มันช่างอยากลำบากเกินกว่าจะเปิดขึ้นได้ ความเจ็บราวไปทั่วร่างกาย แม้จะหายใจยังทรมาน
"ลืมตาสิภวินท์ ข้าบอกให้เจ้าลืมตา!" เสียงเข้มแว่นเข้ามาในหัว เป็นเสียงที่คุ้นเคย...ผมเคยได้ยินมาก่อน แต่ผมจำไม่ได้ว่าเคยได้ยินที่ไหน มันเลือนรางจนไม่รับรู้อะไร
“คุณ...เป็นใคร” น้ำเสียงนุ่มเอ่ยถามไม่เต็มเสียง พร้อมสติที่ดับวูบไปเพราะทนบาดแผลไม่ไหว