Feel good ละมุนหัวใจ ( ข้าวประดับรัก + อุ่นรักในหัวใจ )

เรื่องข้าวประดับรัก

ปัณณทัต คุณหมอหนุมเมืองกรุงผันตัวเองมาเป็นคุณหมอชนบทเขาตกหลุมรัก รวงข้าว เกษตรกรสาวดรีกรีปริญญาโท แห่งบ้านหนองนาข้าว เขาตกหลุมรักเธอตั้งเเต่ครั้งเเรกที่พบ แต่บทพิสูจน์ของความรักนั้นก็มีมากมาย

“ข้าว...” เขาเรียกเธอแผ่วเบา รวงข้าวก็หลุดออกจากห้วงความคิดเมื่อได้ยินเขาเรียก
“คะ.....”
“ข้าวว่า...จะดีมั๊ยถ้าเราแต่งงานกัน...เราแต่งงานกันดีมั๊ยรวงข้าว” ปัณณทัตพูดออกไปได้ในที่สุด เขากำลังคิดเรื่องนี้เรื่องแต่งงาน เขาคิดถึงผลที่จะตามมาแล้วนั้นมันเป็นผลดีต่อตัวเธอและเขาและที่สำคัญเขารู้ตัวว่านับวันยิ่งรักเธอมากขึ้นจนไม่อยากรออะไรอีกต่อไป
“ถ้าเราแต่งงานกัน ต้นกล้าก็จะมีพ่อต้นกล้าจะไม่ขาดความอบอุ่นอย่างที่ใครๆเขาว่า ต้นกล้าจะมีครบทั้งพ่อและแม่ พี่จะดูแลแกและรักแกให้เหมือนที่แกเป็นลูกของพี่” ความในใจถูกพรั่งพรูออกมาเป็นคำพูดแต่ทุกอย่างก็ยังไม่ถูกพูดออกมาทั้งหมด เขาอยากแต่งงานกับเธอเพื่อสร้างครอบครัวส่วนผลประโยชน์อื่นที่จะตามมานั้นเป็นเพียงแค่ผลพลอยได้ของชีวิตคู่
“พี่ปาล์ม....ข้าว...” เธอกำลังจะพูดอะไรออกไปแต่เขาเป็นฝ่ายห้ามเธอไว้ก่อน
“ข้าวยังไม่ต้องตอบพี่ก็ได้ ข้าวเก็บไปคิดดูก่อนนะครับ” เขาห้ามเธอไว้เพราะยังไม่อยากฟังคำตอบที่อาจจะทำให้เขาเสียใจ ถ้าเธอจะปฏิเสธเขาก็ขอเวลาทำใจก่อน
“เรื่องของเรามันเร็วไปค่ะพี่หมอ เราคบกันยังไม่นานเลย....ข้าวอยากให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ทุกอย่าง” แต่เวลาที่ผ่านมามันก็ช่วยพิสูจน์ได้ในระดับหนึ่ง แต่เธอก็ยังไม่มั่นใจว่าถ้ามีชีวิตคู่มันจะสวยงามหรือพังลง เธอไม่อยากเจ็บกับความรักอีกแล้ว
“ในบางเรื่องเราก็เอาเวลามาตัดสินไม่ได้หรอก ทำไมเราไม่ใช้เวลาที่เหลือมาสร้างความสุขที่เกิดจากคำว่า ครอบครัว ด้วยกันล่ะ”



เรื่องอุ่นรักในหัวใจ

เพราะความเคยไว้ใจทำให้เขาต้องเจ็บปวดกับความรัก ความรักครั้งใหม่ที่กำลังก่อตัวขึ้นมาเลยต้องจมอยู่กับความหวาดระแวงจนทำให้ “นายแพทย์ พลภัค” ผู้ที่เคยไว้ใจในตัวคนรักกลายเป็นคนขี้หึงจนแทบจะขึ้นสมอง
“นี่เธอเป็นอะไรของเธอฟาร์ อยู่ดีๆก็หนีกลับก่อน แล้วนี่อยู่บ้านจริงๆใช่ไหมไม่ได้โกหกฉันนะ ถ้าโกหกแล้วฉันจับได้เธอรู้ใช่ไหมว่าจะโดนดี แล้วเรื่องโทรศัพท์อีก เปลี่ยนพลาสเวิร์ดทำไม อ่อ! รหัสเฟสบุ๊คเธอก็เปลี่ยน”
“ก็เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำไมคุณหมอจะต้องมาเช็ค นั่นมันเรื่องส่วนตัวของฟาร์” เป็นครั้งแรกที่เธอกล้าตอบท้าทายเขาแบบนี้ ที่ผ่านมาเธอยอมเขามาตลอด...ยอม...เพราะรัก แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าต่อให้ยอมทุกอย่างเขาก็มองไม่เห็นความรักของเธออยู่ดี มันเป็นการลุ่มหลงทางร่างกายเธอมากกว่าจิตใจ
“เธอว่าไงนะ...” น้ำเสียงที่ส่งมาตามสายยังทำให้เธอรู้สึกว่ามันน่ากลัว เขากำลังไม่พอใจเธอรู้ดี
“เราไม่ได้....”
“เธออยากจบ...”
“ค่ะ...ฟาร์เหนื่อย เหนื่อยกับความรักของฟาร์...” ทั้งน้ำเสียงและความรู้สึกของเธอในตอนนี้ มันเหนื่อยจริงๆเธอเหนื่อย เหนื่อยที่ต้องวิ่งตามเอาความรักจากเขา...
“อย่าให้ฉันรู้ ว่าเธอมีคนอื่น ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่!” น้ำเสียงรอดไรฟันถูกส่งมาจากปลายสาย ก่อนสายจะถูกตัดไปเพราะเขาเป็นคนตัดสาย
ไม่เคลียร์! เขาไม่ตอบตกลงเรื่องที่จะจบเรื่องนี้กับเธอแต่เขากลับคิดไปเรื่องอื่น คิดระแวงเรื่องที่เธอไม่สามารถหักหลังเขาได้เธอไม่มีวันทำแบบนั้นไม่มีทางที่จะแบ่งใจให้คนอื่น เพราะมันตกเป็นของเขาไปหมดแล้วแม้แต่จิตวิญญาณของเธอยังต้องถูกเขาครอบงำ