หาบของแม่

ภาพที่เราแลเห็นอยู่นั้น อาจไม่ใช่ความจริงอย่างที่เราเคยคิดกันไว้ มันอาจจะเป็นเพียงภาพลวงตาที่หลอกใจเราให้หลงเล่ห์กลมารยาของคนสร้างภาพนี้ขึ้นมา ดั่งเช่นไวภพ

เขาหลงไว้ใจ เชื่อใจผู้หญิงคนหนึ่ง ว่าหล่อนคือคนฟูมฟักให้ความรักอบอุ่นแก่เขามาจากใจจริงตั้งแต่เขาก่อกำเนิดขึ้นมา

ไวภพเข้าใจว่า ที่เขาเรียนจนจบปริญญามาได้คือเงินจากความรักของผู้หญิงคนนี้

เขาจึงหลงทุ่มเทความชิงชังรังเกียจให้กับผู้หญิงหน้าผีอีกคนหนึ่ง ที่พยายามจะหยิบยื่นความห่วงใยให้เขาโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ

ต่อเมื่อความจริงประจักษ์แก่โลก เขาจึงแสนจะละอายใจ เกินกว่าจะทนมองหน้าใครๆได้อีก เพราะจริงๆแล้ว คนที่ช่วยให้เขาก้าวขึ้นมาจนมีวันนี้ได้ ก็คือหญิงหน้าผีคนนั้น นางอาศัยบ่าสองข้าง หาบคลอนส่งเสียเขาโดยที่เขาไม่เคยล่วงรู้มาก่อน

อาว์...ปริญญาใบนี้ ได้มาจาก “หาบของแม่” ซึ่งเป็นหญิงหน้าผี ที่เขาแสนจะรังเกียจคนนั้นนั่นเอง

“หาบของแม่” อดีตละครแสนเศร้าในอดีตที่ผู้ชมต้องหลั่งน้ำตาให้กับกิมเน้ย หญิงจีนผู้โชคร้ายแสนสาหัสมาแล้ว เพื่อนๆลองอ่านดูนะคะ เพ็ญศิริรับประกันว่าคุณจะต้องหลั่งน้ำตากันอีกครั้งแน่นอน...รัก...ห่วงใย เพื่อนๆทุกคนเสมอค่ะ