คุณชายใหญ่กู้ก็เป็นเช่นนี้แหละ 2 | The Story of GU-GONG 2 | (ล่าง)

....ตัดสินคดีพลาดหนึ่งครั้งเปลี่ยนแปลงชีวิตลั่วหานซินไปตลอดกาล
เพราะด่วนตัดสินใจจนลืมฉุกคิด ตอนรั้งตำแหน่งเสนาบดีกรมอาญา ‘ลั่วหานซิน’ ถึงกับสั่งประหารชีวิต ‘กู้กง’ แม้แต่หาข้อแก้ต่างให้ภรรยาก็ยังไม่ดิ้นรนหาให้ กู้กงจากไปอย่างน่าอนาถจากคำใส่ร้ายของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของตนเอง ความสูญเสียครั้งนี้ทำให้ลั่วหานซินแทบเป็นบ้า มีชีวิตอยู่กับความผิดบาปของตนเองอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
“ข้าอยากชดใช้วันเวลาที่แสนเลวร้ายนั้นให้เจ้าเหลือเกิน เพียงหนึ่งครั้ง ข้าจะทำทุกอย่าง ไม่ว่าอย่างใจไรก็จะเชื่อใจเจ้าจนถึงที่สุด ไม่ว่าอย่างไรก็จะไม่มีทางปล่อยมือเจ้า”
หัวใจที่ด้านชาของชั่วหานซินถูกความเจ็บปวดนานปีห่อหุ้มอย่างแน่นหนาจนไม่อาจเปิดใจรักผู้ใดได้อีก ฟ้าดินก็ช่างกะไร เล่นตลกกับหัวใจคนอยู่ร่ำไป
เขาบาดเจ็บสาหัสจากการถูกลอบทำร้าย ครั้นโซซัดโซเซไปกลางป่ากลับได้คนผู้หนึ่งช่วยไว้ ลั่วหานซินรอดตายเพราะได้คนผู้นั้นช่วยชีวิต ใบหน้าของเขาเสียโฉมไปครึ่งซีก แต่กระนั้นใบหน้าที่เหลือครึ่งซีกกลับทำให้เขารู้สึกสนใจอย่างแปลกประหลาด
"ท่านช่างเหมือนกับ... ภรรยาที่เสียไปของข้าเหลือเกิน" เพราะภาพมันทับซ้อนกันหรืออย่างไร เขาจึงมองคนแปลกหน้าผู้นี้เหมือนภรรยาของตนไปได้
'หานอวี้กง' กลับมิได้ถือสา ซ้ำยังยิ้มบางๆให้ทั้งยังเอ่ยติดตลกออกมาหนึ่งประโยค "ท่านเห็นข้าเป็นภรรยาท่านอยู่หรอกหรือ"
ลั่วหานซินนิ่งอึ้งไปเสียแล้ว กับประโยคที่คนผู้นั้นเอ่ยออกมาจนแทบจะเป็นประโยคเดียวกันกับที่กู้กงเคยเอ่ย
'เจ้าเคยเห็นข้าเป็นภรรยาด้วยหรือ?'
เขาคิดมากไปเองหรือฟ้าดินเล่นตลกกันแน่...