นางบำเรอสุดเสน่หา

ลูคัสแสร้งดื่มแล้วเมา จนโอลิเวียชวนให้ค้างที่บ้าน โดยที่ให้คนพาเขาไปนอนที่ห้องนอนที่เตรียมไว้สำหรับแขกที่มาเยือน
ซึ่งเมื่อตกดึก เขาได้แอบลอบเข้าไปในห้องนอนของโรสลิน เนื่องจากเธอป่วย มารดาของเธอเลยมาดูแลเป็นระยะๆ จึงไม่ได้ล็อคห้อง
ลูคัสฉวยโอกาสตอนที่ไม่มีใครในห้องนั้น แล้วรีบเข้าไป
เขามองโรสลินที่นอนหลับสนิท แล้วก็ยิ้มให้กับตัวเอง
สาวน้อยของเขา ทำไมน่ารักแบบนี้
เธออายุแค่สิบเจ็ด ยังเรียนระดับไฮสคูล ซึ่งถือว่าเด็กมาก สำหรับคนที่อายุสามสิบเจ็ดอย่างเขา
อายุขนาดนั้น สามารถเป็นพ่อลูกกันได้เลยทีเดียว
เขาเองก็แปลกคน มีผู้หญิงมากมายมาให้เลือก แต่ก็ดันไม่ชอบใครเลยสักคน
ตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้เห็นใบหน้าสวยเฉี่ยวของโรสลิน เขาก็แทบคลั่งเพราะอยากได้เธอมาครอบครอง
แต่ดูเหมือน เธอจะไม่ชอบขี้หน้าเขาเท่าไหร่
ท่าทีของโรสลินเหมือนรังเกียจ และชิงชังเขามากมาย
สายตาเธอที่มองมา ราวกับว่ากำลังมองศัตรู
แต่คงไม่รู้หรอกว่าคนที่เธอแสนจะเกลียดชังนั้น ..แอบรักเธออยู่ในใจ
เมื่อคิดถึงคืนที่ผ่านมาลูคัสก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เพราะมันคือความประทับใจที่ได้สัมผัสโรสลิน
กลิ่นกายของเธอช่างชวนฝัน เนื้อตัวนั้นน่าหลงใหล
เขาอดใจที่จะลูบไล้สัมผัสเรือนร่างเธอไม่ได้