รักเกิดในร้านก๋วยเตี๋ยว (เฮียก๋วย#รักชาติ)

“ปึง”

แก้วน้ำแข็งถูกกระแทกลงบนโต๊ะเพราะเจ้าของร้านหน้าโหดที่ควรมีหน้าที่ลวกเส้นก๋วยเตี๋ยวตั้งใจมาเสิร์ฟเองถึงที่

ทำไมไม่เห็นเหมือนมิวสิควิดีโอเลยวะ ที่น้องหมี่จะต้องส่งสายตาหวานเชื่อมหยาดเยิ้มมาให้ แล้วเราสองคนก็สบตากัน สุดท้ายเราก็รักกัน จบอย่างแฮปปี้ แล้วนี่มันอะไร ทำไมกูต้องไปสบตากับไอ้เฮียหน้าโหดนี่ด้วยวะ

“เลิกฝันกลางวันได้แล้ว”

โดนทำลายความฝันกันซึ่งหน้า โดยคนที่ทำลายความฝันไม่เคยสนใจว่าใครจะรู้สึกยังไง รักชาติทำได้แค่เพียงเบะหน้าและคีบเส้นก๋วยเตี๋ยวเข้าปากด้วยความเซ็ง

สายฝนยังเทลงมาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ความเบื่อหน่ายทั้งหมดไม่ใช่เพราะฝนตกแต่เป็นเพราะเจ้าของร้านหน้าโหดที่ไล่น้องหมี่ไปหลังร้านและมายืนคุมประพฤติรักชาติอยู่ใกล้ ๆ

กลายเป็นรักชาติที่ต้องเผชิญหน้ากับคนที่ไม่อยากเจอมากที่สุดเพียงลำพัง ถึงแม้จะรู้สึกอึดอัดใจขนาดไหนก็หนีกลับไม่ได้เพราะตอนนี้ฝนยังไม่หยุดตก

สุดท้ายได้แต่มองออกไปนอกร้านและถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่าย และกลับมาก้มหน้าก้มตาคีบเส้นก๋วยเตี๋ยวในชามเข้าปากไปเรื่อย ๆ น่าแปลกที่ลูกชิ้นในชามมีมากกว่าปกติ แบบนี้เขาเรียกว่าแถม และรักชาติมั่นใจว่าคนที่แถมลูกชิ้นให้เป็นต้องเป็นน้องหมี่แน่นอน

ตี๋หน้าโหดยืนทำหน้าดุมองหน้ารักชาติอย่างหาเรื่องและยังไม่เลิกทำตาขวางใส่และเมื่อรักชาติเงยหน้าขึ้นก็ปะทะเข้ากับสายตาที่มองมาอย่างทิ่มแทงแบบเต็ม ๆ จนต้องก้มหน้าก้มตากินก๋วยเตี๋ยวไปเรื่อย ๆ

มองขนาดนี้ ทำอย่างกับว่ากูจะมาเผาร้าน นี่กูเป็นลูกค้าชั้นดีเยี่ยมสุดยอดเลยนะครับ ไม่คิดจะบริการให้ดีกว่านี้บ้างหรือไงวะ