รักที่ต้องลับ

**การกลับมาของความทรงจำที่กลายเป็นชีวิตน้อย ๆ **

ความสัมพันธ์ในค่ำคืนนั้นค่ำคืนแห่งความลับที่เธอกับเขายอมเป็นของกันและกันด้วยความเต็มใจแต่สุดท้ายแล้วอีกฝ่ายกลับขอให้เธอกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม

ไอลดาเลือกที่จะยุติความสัมพันธ์ทุกอย่างลงแค่เพียงวันนั้นแต่ใครจะรู้ว่าอีกสองปีต่อมาผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ชายคนแรกของเธอจะกลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้งในฐานะคนรักของพี่สาว

***********

ลมแห่งท้องทะเลที่พัดรุนแรงอยู่ด้านนอกยังน้อยกว่าอารมณ์ของชายและหญิงที่ต่างโหยหาถวิลคิดถึงกันมานานแสนนานสองมือของทั้งสองฝ่ายช่วยกันปลดเปลื้องอาภรณ์ที่ปกปิดร่างงามของทั้งคู่ ชายหนุ่มดันหญิงสาวร่างเล็กลงไปนอนราบกับเตียงนอนนุ่มที่ทั้งชีวิตของเขาตั้งแต่ซื้อบ้านหลังนี้มายังไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวแบบนี้และไอลดาก็ได้เป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้นอนบนเตียงที่เขาตั้งใจว่าจะใช้เป็นห้องหอเมื่อยามแต่งงาน
“อืม....ผะ..ผมคิดถึงคุณ”
ปากกระจับได้รูปบรรจงพรมจูบประทับรอยความเป็นเจ้าของตั้งแต่หน้าผากเลื่อนลงมาถึงแก้มนุ่มและคอขาวยาวระหงก่อนจะหยุดสาละวนกับอกอวบใหญ่ที่กำลังเต่งตึงชูช่อรอรับสัมผัสชุ่มฉ่ำจากลิ้นหนาของอีกฝ่าย
“อายก็คิดถึงงงง..ค..คุณ”
คำว่าคิดถึงที่แม้ว่าเสียงพูดจะตะกุกตะกักเพราะอารมณ์ที่เสียวซ่านเข้ามาในความรู้สึกของหญิงสาวที่ไม่ได้รับรสความสุขแบบนี้มานานแสนนานแต่มันก็ฟังชัดเจนในหัวใจของติณณภพ
*********
ฝากผลงานของปะหนันไว้ในความเมตตาของนักอ่านด้วยนะคะ
ปะหนัน