ดุจฟ้าพร่างดาว

‘ดุจฟ้าพร่างดาว’ เป็นนิยายที่ตั้งใจเขียนให้น่ารัก
ฟีลกู๊ด ไม่ดราม่า ไม่เข้มข้น ไม่ซับซ้อน อ่านง่าย

ไรท์ไม่เคยเผยแพร่ผลงานที่ไหนมาก่อนอาจจะ
ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากัน ขอใช้โอกาสนี้ทำความ
รู้จักกับทุกคนนะคะ

ไรท์ขอมอบผลงานเรื่องนี้เป็น ‘ของขวัญพบหน้า’
สำหรับนักอ่านทุกท่าน ขอฝากนามปากกา
‘จารุกัญญ์’ ไว้พิจารณาด้วยนะคะ

ปล.จะมีเรื่องของพี่โฟล์ค (พี่ชายคนโตของน้องฟ้า)
และเรื่องของพี่ฟอร์ด (พี่ชายคนเล็ก) ตามมาเร็วๆนี้ค่า



.............................................................................................................



#คำโปรย

‘ม่านฟ้า’ สาวน้อยผู้เป็นดั่งท้องฟ้าของพี่ชายสุดหล่อ
ถึงสามคน แต่ละคนหวงน้องสาวราวจงอางหวงไข่

ม่านฟ้าเองก็ไม่สนใจหนุ่มที่ไหนนอกจากการทำตัว
เป็นกามเทพแผลงศรรักให้พี่บรรดาชายกับเพื่อนรัก

เมื่อ ‘พิรัชต์’ ดาราหนุ่มรูปหล่อก้าวเข้ามา หัวใจดวง
น้อยก็เริ่มหวั่นไหว...

แต่เขามีข่าวกับสาวๆไม่เว้นแต่ละวัน ฉายาของเขาคือ
’คาสโนว่าเมืองไทย’ ไม่มีทางที่พี่ชายจะยอมรับเขามา
เป็นน้องเขย!

งานนี้นอกจากจะต้องเอาชนะใจสาวเจ้าแล้ว
พิรัชต์ยังมีด่านพิเศษอีกถึงสามด่าน!





.........................................................................................................

#คัท

ม่านฟ้านอนมองเขาตาแป๋วอยู่ด้วยนัยน์ตาฉ่ำหวาน
หัวใจของชายหนุ่มที่สงบลงแล้วเต้นรัวขึ้นมาอีกระรอก
หนึ่ง คราวนี้เหมือนมีลูกไฟหล่นลงบนศีรษะและกำลัง
ลุกไหม้ไปทั่วสรรพางค์กาย

“คุณพีท...” เสียงหวานของหล่อนคล้ายลอยมาจาก
ไหนที่สักแห่งแสนไกลตรึงร่างของเขาไว้

ม่านฟ้าลุกขึ้นนั่งเมื่อชายหนุ่มไม่ขยับตัว ผ้าห่มเคลื่อน
จากร่างลงไปตกอยู่ที่เอว แขนเสื้อที่เกาะอยู่ที่ไหล่ตกลง
ไปอยู่ที่แขนเผยเนินเนื้อเนียนรำไร



พิรัชต์แทบสำลักลมหายใจตนเอง ดวงตาของเขาตกลง
ไปอยู่ในที่ที่ไม่ควรอย่างห้ามไม่ได้ ชายหนุ่มก้าวเร็วๆเข้า
ไปหาดึงผ้าห่มขึ้นคลุมร่างเล็กไว้อีกครั้ง

“ฮื้อ...น้องฟ้าร้อนค่ะ”

“อย่าดื้อ!” เสียงดุของเขาไม่น่ากลัวเลยสักนิด

“น้องฟ้าแค่ร้อน ดื้อตรงไหนคะ” คนดื้อยังเถียง
มือเล็กพยายามดึงผ้าห่มลง

“นอนลงดีไหม เดี๋ยวผมเช็ดหน้าให้...” พิรัชต์พยายาม
ปลอบ

“ไม่เอาค่ะ น้องฟ้าอยากนั่ง คุณพีทมานั่งนี่สิคะ
ไปนั่งบนพื้นทำไมคะ?” หล่อนตบมือลงบนเบาะข้างตัว
เมื่อเห็นชายหนุ่มนั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้น

ม่านฟ้ารู้สึกว่านั่งนานแล้วชักมึนหัว พอดีกับที่พิรัชต์
นั่งลงหญิงสาวจึงเอนตัวพิงอกกว้างของเขา
ชายหนุ่มขยับตัวเล็กน้อยเพื่อให้ม่านฟ้าได้พิงเขาในท่าที่สบาย
ขึ้น แขนข้างหนึ่งตกอยู่ที่เอวเนียนนุ่มของหญิงสาว
ภายใต้ผ้าห่ม ผิวของหล่อนอุ่นร้อนแต่สบายมือ
มืออีกข้างแตะผ้าขนหนูลงบนใบหน้าเล็กซึ่งม่านฟ้าก็ให้
ความร่วมมือเป็นอย่างดี หล่อนเอียงหน้ารับผ้าของเขา
นัยน์ตาหลับพริ้มส่งเสียงครางเบาๆในลำคออย่างพอใจ

พิรัชต์ก้มลงมองภาพตรงหน้าแล้วพลันรู้สึกว่าเลือด
ในกายเดือดพล่าน ร่างกายจวนเจียนระเบิดเต็มที
ยิ่งมองร่างเล็กในอ้อมกอดจากมุมสูงอย่างนี้เขา
ก็แทบจะอยากตายเสียให้รู้แล้วรู้รอด