ทับตะวัน เรือนจันทรา

“ไม่ว่าจะเป็นแม่เดือนหรือเป็นอดามาส ฉันก็รักคุณค่ะ”
เธอกล้าจะเอ่ย หนักแน่น เธอรู้แล้วว่าเธอพร้อมจะเดินหน้าไปในชีวิตกับเขา
เธอเคยผ่านเหตุการณ์ทั้งสุข และทุกข์ ทั้งเจ็บปวดมาแล้ว เคยถูกรังแกเหยียบย่ำเพียงเพื่อจะให้เธอหยุดรักเขาและพรากจากเขา
แต่แม้จะโดนพรากด้วยความตาย นั่นก็ไม่สามารถขัดขวางห้ามรักได้
เขากอดเธอ
และเธอกอดเขา
เสียงเพลงราตรีประดับดาวกำลังไพเราะอ่อนหวาน
เขาร้องตามเพลง ตรงท่อนที่ว่า
...เหมือนน้ำใจดี ปรานีปราศัย ผูกจิตสนิทได้ ให้รักจริงเอย..
“คุณเกตุรักแม่เดือนด้วยน้ำใจดี แต่สำหรับผมรักคุณด้วยหัวใจทั้งหมดที่ผมมี เราจะครองเรือนกันตลอดไป ทับตะวันที่นี่หรือทับตะวันสร้างใหม่จะเป็นเรือนรักรังนอนของเราสองคนไปชั่วนิรันดร์...ไม่มีความแค้นใดอีกแล้ว”
เจ้าหน้านวลยวนจิตพิศวาส
เกิดแต่ชาติปางไหน...ให้หวนหา
เจียนขาดใจอยู่แล้วเจ้าแก้วตา
เชิญแม่มาสู่ทับ...ประดับใจ

ทับตะวัน กระท่อมพักใจแทนกาย...วันวานแห่งอยุธยา
เรือนจันทรา เรือนหอรอเติมรักเต็ม...วันหวานที่รอคอยเนิ่นนาน