รักเอย... ของหมีกินผึ้ง

เมื่อชีวิตถึงคราวซวย... ภุมรินถูกขอร้องให้ไปช่วยงานหลานชายผู้มีพระคุณ

แต่คุณพระช่วย... ตาหมีของคุณหญิงลักษมีดันเป็นผู้ชายแสนเกียจคร้าน สกปรกซกมก

เท่านั้นยังไม่พอ เขายังเป็นศูนย์รวมความไม่เอาถ่านที่ไม่แคร์โลก ปากร้ายแถมยังขี้เหวี่ยงอีกด้วย

งานผู้ช่วยหรือเลขาที่น่าจะหนัก สาหัสขึ้นกว่าเดิมเมื่อต้องไปปลุกเจ้านายให้ลุกมาทำงานทุกวัน

ผึ้งมิ้มตัวน้อยๆ อย่างเธอคงทำกรรมมาหนัก ชาตินี้ถึงได้เจอกับตาหมีมาร์ค



____________________



มาร์ค / หมี : มึงงง ย่าไปหาคนอย่างยายผึ้งมิ้มมากจากนรกขุมไหนวะ



ภุมริน / มิ้ม : นี่ขนาดเป็นแค่ลูกจ้างยังเหมือนซ้อมตกนรก ได้เป็นผัวไม่เหมือนตกอยู่ในขุมสุดท้ายของอเวจีหรอกเหรอแก๊!