คิดถึง

เพราะคิดถึง จึงมี “คิดถึง”

นิยายเล่มเล็กๆ ชื่อสั้นๆ ว่า “คิดถึง” นี้ เกิดขึ้นได้ก็เพราะความคิดถึงโดยแท้ เป็นความคิดถึงอันเนื่องมาแต่นิยายขนาดยาว 3 เรื่อง คือ แผ่นดินหัวใจ รุ้งจันทร์ตะวันดาว และ รักแผลงฤทธิ์ ซึ่งเป็นนิยายที่มีตัวละครเอกฝ่ายชายเป็นเพื่อนรักกัน โดยที่เนื้อหาของนิยายทั้งสามเรื่องนี้มิได้มีความต่อเนื่องหรือมีเนื้อหาส่วนใดเกี่ยวเนื่องกันเลย หากแต่จบสิ้นสมบูรณ์ในตัวเองทั้งสามเรื่อง

“คิดถึง” เกิดขึ้นเพราะความคิดถึงที่มีต่อตัวละคร ฉาก และชีวิต ในนิยายทั้งสามเรื่องดังกล่าว มาถึงเวลานี้ คนที่เราคุ้นเคยอย่างศรา อนล และฉายฉาน รวมทั้งโมฬี รุ่งเช้า และบายศรี จะมีชีวิตความเป็นอยู่เช่นใด ทุกข์หรือสุขอย่างไร พบเผชิญเรื่องราวอื่นใดอีกบ้าง เป็นความคิดถึงเหมือนดั่งที่รำลึกถึงเพื่อนผู้อยู่ห่างไกลสักคน หรือคนคุ้นเคยที่หายหน้าไปจากชีวิต ไม่ได้พบเจอกันมานานแสนนาน ….คิดถึง แม้ว่าพวกเขาเหล่านั้นจะเป็นเพียงตัวละครในนิยายเท่านั้นก็ตาม