ของเล่นของภาคิน

เธอเป็นของเล่นชิ้นโปรดของเขา
และก็มีแค่เขาคนเดียวที่เล่นหล่อนได้


ภาคินกระตุกยิ้มมุมปาก ดวงตาคมกริบกวาดมองไปทั่วดวงหน้านวลที่กำลังเห่อร้อนและแดงระเรื่ออย่างสำรวจตรวจตรา ก่อนที่สายตาคมกริบจะเลื่อนมาหยุดนิ่งที่กลีบปากอิ่มสีแดงสด
“ลงโทษเธอก่อน แล้วค่อยดูดาวก็ไม่เสียหายอะไรนี่ จริงไหม”
“มะ ไม่จริงค่ะ อุ๊บบบบ”
หล่อนมีสิทธิ์ร้องอุทานได้แค่นั้น ก่อนที่ปากอิ่มจะถูกริมฝีปากกระด้างบดคลึงอย่างดุดัน และหิวกระหาย
ทานตะวันรู้ดีว่ามันไม่ควรเกิดขึ้นอีก หรืออย่างน้อยๆ หล่อนก็ไม่ควรมีอารมณ์ร่วมกับจูบลงทัณฑ์ที่ปราศจากความรู้สึกของภาคิน
แต่...
ร่างสาวกลับร้อนรุ่ม และหัวใจก็เต็มไปด้วยความโหยหาหิวกระหาย
อา...
และหล่อนก็ขยับปากเลียนแบบปากกระด้างของภาคินอย่างเต็มใจ
“อืมมม... เธอจูบเก่งขึ้นนะ ทานตะวัน...”