รักแต่แรกพบ

ความสัมพันธ์แบบไม่ได้ตั้งใจเกิดขึ้นจากการคลุมถุงชน รักที่พิสูจน์ด้วยการเวลามาพร้อมกับโซ่ทองคล้องใจ

“คุณจะเอายังไง” ปดิวรัดาเปิดประเด็นด้วยอารมณ์ขุ่นมัว

“เอายังไงคืออะไรครับ” หนุ่มลูกครึ่งแสร้งเป็นไม่เข้าใจคำถาม

“เราจะมีสถานะเป็นแค่พ่อและแม่ของลูกเท่านั้น คุณจะมาหาลูกเมื่อไหร่ก็ได้ มีสิทธิ์ดูแลอลิซได้เต็มที่”

“ไม่ครับ พ่อของลูกยังไงพี่ก็เป็นอยู่แล้วที่พี่ต้องการมากกว่านั้นคือสามีของหนูดีต่างหาก” คนมือไวคว้าตัวคนนุ่มนิ่มเข้ามากอด กลิ่นหอมนี้ที่เขาคิดถึงเป็นบ้าจนแทบนอนไม่หลับ

“มันจบไปแล้ว ความรักระหว่างเราจะไม่เกิดขึ้นอีก”

“สาวน้อย ความรักของพี่มีให้หนูดีมาตั้งนานแล้ว” เขาเองก็เพิ่งจะยอมรับความรู้สึกของตัวเองเมื่อตอนขาดเธอไป

“ฉันไม่อยากเจ็บอีก” ปดิวรัดากลืนก้อนจุกที่ลำคออย่างอยากลำบาก กว่าเธอจะก้าวผ่านความเจ็บปวดมาได้ก็ทำเอาสาหัส

“มันจะไม่มีวันนั้นอีก” สายตาสองคู่สอดประสานเพื่อล่วงรู้ความคิดของอีกฝ่ายยังไม่ทันที่จะมีใครเอ่ยอะไรขึ้นเสียงเล็กกลับแว่วมาแต่ไกล

“แด๊ดดี้” โซ่ทองคล้องใจที่เธอดูแลอย่างดีกำลังปีนป่ายขึ้นนั่งบนตักแกร่ง

“หม่ามี้แซด” เมื่อเห็นมารดาทำหน้าเศร้าคนตัวเล็กก็เริ่มจะเบะปากตาม

“หม่ามี้ไม่ได้แซดค่ะ หม่ามี้แค่ไม่ได้เจอแด๊ดดี้นานก็เลยคิดถึงเท่านั้นเอง”