ในกรงรัก

กรงอ้อมแขนแห่งหัวใจและไฟเสน่หา

-----

“ฉันอยากได้เธอ”

“หา!”

รุ้งรวีหันกลับไปมองจนคอแทบเคล็ด ยังไม่เชื่อหูตัวเองด้วยซ้ำว่าคนที่ดูดีตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างพิชญ์จะพูดคำหยาบคายแบบนี้ได้

แต่เขาก็ทำจริงๆ พิชญ์ยังนั่งนิ่งให้เธอจ้อง ยกมือขึ้นมากอดอกแล้วยิ้มกระหยิ่ม รอคำตอบที่เธอจะไม่มีวันตกลง

“นอนกับฉันไหม”

“ไม่!”

รุ้งรวีสวนทันที

“คุณจะบ้าหรือเปล่า จู่ๆ มาถามอะไรแบบนี้”

“คิดดีๆ ก่อน” พิชญ์ยังบอกอย่างใจเย็นแล้วอมยิ้มอยู่ “หรือถ้ายังตัดสินใจไม่ได้ ฉันจะให้เธอ ‘ทดลอง’ ก่อนก็ได้นะ”

“คะ คุณจะทำอะไร”

ปากคอสั่นไปหมดแต่รุ้งรวีทำได้เพียงนั่งตัวแข็งเกร็งอยู่บนเตียงคนไข้ มองคนตัวใหญ่ที่เดินเข้ามาหาจนตาเหลือก เดาใจไม่ออกเลยจริงๆ ว่าพิชญ์จะทำอะไร