อสูรร้ายเสน่หา

“ร่านมากหรือไงถึงอ้างตัวเป็นผู้หญิงคนอื่นเขาไปทั่วแบบนี้”

“ฉันไม่มีทางเลือกจริงๆ ค่ะ” เธอบอกหน้าซีดเผือดเพราะกลัวเขา พระนายนั่งลงบนเตียง เอื้อมมือไปคว้าข้อมือเล็กแล้วกระชากเข้ามาหา ทำให้ใบหน้าห่างกันไม่ถึงคืบ

“ผมต่างหากที่ไม่มีทางเลือก เพราะคุณเลือกแล้วว่าจะเป็นผู้หญิงของผม” พระนายกัดฟันกรอดด้วยความโมโหดวงตาสองคู่สบกันในระยะใกล้ ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดดวงหน้ากันและกัน…

“เอ่อ…ฉัน” เกศราเริ่มลังเลว่าสิ่งที่ตัดสินใจไปนั้นผิดหรือถูก พระนายมองลึกเข้าไปในดวงตาคมโตเพื่อให้เห็นไปถึงความรู้สึกในใจเธอ อะไรบางอย่างทำให้ริมฝีปากได้รูปยกโค้งขึ้น เกศรายิ่งหวาดหวั่นเพราะยิ่งอยู่ใกล้ผู้ชายที่เธอเพิ่งรู้จัก ยิ่งรับรู้ถึงความร้ายกาจในกายแกร่ง

“รู้มั้ย ผู้หญิงของผมต้องทำอะไร” เขาถามสายตาแข็งกร้าวอ่อนแสงและลามเลียดวงหน้าซีดขาว ก่อนจะมาหยุดที่ริมฝีปากรูปกระจับอวบอิ่ม

“เอ่อ…ฉันเปลี่ยนใจแล้วค่ะ ฉันจะไปจากที่นี่ ปล่อย” เธอขยับไปด้านข้างเพื่อให้ห่างจากร่างแกร่ง พระนายคลี่ยิ้มเหี้ยม กอดเอวบางเอาไว้แน่น

“หึหึ ช้าไปแล้วคุณผู้หญิง ผมตกลงรับคุณเป็นผู้หญิงของผม ระหว่างที่คุณทำหน้าที่ ผมรับผิดชอบทั้งหมดจนกว่าจะเบื่อ”