ลำนำรักในแดนฝัน

เปิดประตูมิติ...ก้าวสู่ดินแดนแห่งความฝัน
สองหัวใจได้พานพบและพันผูก
ก่อเกิดเป็นลำนำแห่งรัก...อันแสนหวาน
ร้อยรัดสองหัวใจไว้ชั่วนิจนิรันทร์

หญิงสาวดันตัวออกจากอ้อมอกของชายหนุ่มอย่างนุ่มนวล พลางเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมเข้ม
“ถ้าท่านยังคิดว่าเราเป็นเพื่อนกัน เชื่อฉันนะคะ ทำตามที่ฉันขอร้อง พรุ่งนี้ไปบอกท่านโฮลิมาร์ว่าท่านกับฉัน เราจะแต่งงานกัน”
อลิสาบอกชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงจริงจัง อนาคีสมีสีหน้าประหลาด เหมือนจะยิ้มก็ไม่ใช่ โมโหก็ไม่เชิง เขาส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ ก่อนจะพูดว่า
“เจ้านี่เหลือเกินจริงๆ รู้หรือไม่ว่าไม่มีชาวอัลโดรเนียคนใดแต่งงานกับสหายตนเองหรอกนะ”
หญิงสาวขมวดคิ้วโก่งเรียวอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะถามออกไปว่า
“ทำไมคะ กฎของชาวอัลโดรเนียห้ามเพื่อนแต่งงานกันหรือคะ”
อนาคีสถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะยกมือขึ้นกอดอกแล้วถามว่า
“เมื่อเราแต่งงานกันแล้ว เจ้ายังคิดว่าเราจะเป็นสหายกันอยู่อีกหรือ”
“ท่านหมายความว่ายังไง”
อลิสาถามพลางมองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความระแวง อนาคีสยิ้มก่อนจะถามว่า
“เมื่อเราแต่งงานกันแล้ว เจ้าก็คือเจ้าสาวของข้า หรือไม่ใช่”
“ใช่ เอ๊ย! ไม่ใช่สิ ก็ฉันแต่งงานกับท่าน เพื่อต้องการช่วยท่านนะ ท่านห้ามคิดอะไรเกินเลยเป็นอันขาด” อลิสาชักจะเริ่มเข้าใจแล้วว่าอนาคีสกำลังพูดถึงเรื่องอะไร ใบหน้าของหญิงสาวเริ่มเป็นสีแดงเรื่อ
“ใครจะไปรับรองได้ ในเมื่อเราต้องอยู่ร่วมห้องเดียวกันทุกวันทุกคืน”
ชายหนุ่มยังคงยิ้มและพูดอย่างใจเย็น เขากำลังจะพยายามพูดให้หญิงสาวตรงหน้ากลัว แล้วก็ยกเลิกความคิดที่จะแต่งงานกับเขาซะ หญิงสาวตรงหน้าของเขา คงจะคิดด้วยใจบริสุทธิ์เพียงแค่ว่า อยากจะช่วยให้เขารอดชีวิตเพียงอย่างเดียว และคงไม่ทันได้นึกไปไกลถึงสัมพันธภาพที่จะต้องเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ว่าหลังจากเขาและเธอแต่งงานกันแล้ว ความเป็นเพื่อนจะสิ้นสุดลงทันที เขาและเธอจะต้องนอนร่วมห้องกันไปตลอด และเขาก็ไม่แน่ใจว่าจะอดทนไม่แตะต้องหญิงสาวได้นานสักแค่ไหน ในเมื่อเขารักเธอจนหมดหัวใจ
“ฉันเชื่อใจท่าน เพราะเราเป็นเพื่อนกัน”
“แต่ข้าไม่ค่อยเชื่อใจตนเองเลยนะอลิสา”
“อนาคีส...นี่ท่าน...ท่านหยุดพูดอย่างนั้นนะ ฉันรู้นะว่าท่านต้องการจะแกล้งฉันใช่ไหม ไม่มีทางหรอก ฉันตัดสินใจแล้ว ท่านไม่ต้องมาแกล้งพูดให้ฉันเปลี่ยนใจเลย ฉันรู้ทันท่านนะ” หญิงสาวว่า อนาคีสเลยจำต้องยอมรับความจริง
“ใช่ ข้าต้องการให้เจ้าเปลี่ยนใจ ข้าไม่อยากให้เจ้าเดือดร้อนเลยสักนิด”
“ไม่มีทางค่ะ ตกลงพรุ่งนี้ท่านไปบอกท่านโฮลิมาร์นะคะ” หญิงสาวย้ำ แต่เมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้าไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ เธอก็พูดย้ำไปอีกว่า
“ถ้าท่านไม่ตกลง ฉันก็จะไม่ดื่มยาถ้วยนี้ แล้วก็จะไม่รับการถ่ายพลังจากดวงแก้ววิเศษด้วย อ้อ...แล้วถ้าท่านไม่ยอมไปบอกท่านโฮลิมาร์ ฉันจะไปบอกเองเดี๋ยวนี้เลยก็ได้”
“นี่เจ้ากำลังข่มขู่ข้าหรือ” อนาคีสถามยิ้มๆ
“ฉันไม่ได้ข่มขู่ แต่ฉันจะทำจริงๆ”
ชายหนุ่มส่ายหน้า ก่อนหยิบแก้วยาส่งให้หญิงสาว พลางพูด
“เจ้าดื่มยาเถิด แล้วก็ไปนอนบนเตียง ข้าจะได้ถ่ายพลังจากดวงแก้ววิเศษให้ แล้วพรุ่งนี้ข้าจะไปคุยกับท่านปู่เอง เฮ้อ...คงไม่มีหญิงใดในเฟนเดอเรีย กล้าบังคับข่มขู่ให้ชายหนุ่มแต่งงานด้วยเหมือนเจ้าอีกแล้วล่ะ”