มัจจุราชพ่ายรัก

“ผมไม่หิว เอากลับไปเถอะ และไม่ต้องเฝ้าด้วย อยากอยู่คนเดียว”
“ไม่กินอะไรแบบนี้เมื่อไหร่จะหายล่ะคะ”
“คนไร้หัวใจอย่างผม ไม่ตายง่าย ๆ หรอก” เพราะความน้อยใจทำให้ชายหนุ่มประชดประชันออกไป
“ต่อให้เป็นผีดิบก็ยังต้องดื่มเลือด ไม่ต่างจากมัจจุราชหรอกยังไงก็ต้องได้รับอาหารถึงจะไม่ตาย”
“เธอว่าฉันเป็นมัจจุราชเหรอ”
“ก็ใช่นะสิ ไม่ค่อยยิ้ม แถมชอบสั่งอีก ใครทำอะไรไม่ถูกใจก็ต้องโดน”
“ถ้าฉันมันไม่ดีแบบนั้นแล้วมาอยู่ที่นี่ทำไม ไหนบอกว่าจะกลับประเทศไทยแล้วไง”
“ตกลงไม่อยากให้อยู่ใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นไปก็ได้”
“อยากไปให้พ้นหน้ามัจจุราชนิสัยไม่ดีอย่างฉันอยู่แล้วนี่ อย่าเอาคำพูดของฉันมาอ้างหน่อยเลย ฉันรู้อยู่แล้วเธอเคยบอกว่าคนอย่างฉันไม่มีใครรักหรอก” น้ำเสียงเศร้าของอัลฟอนโซสั่นคอนหัวใจของหญิงสาวให้ร้าวลึก
“แล้วอยากให้มีคนรักไหมละคะ” เนตรอัปสรตัดสินใจอยู่ต่อ เพราะถ้าเธอไม่มั่นคงพอจะมองข้ามความปากแข็งของอีกฝ่ายไปทุกอย่างก็จะจบลง เธอคงทำอย่างนั้นไม่ได้