[The hospital] รักสุดใจ ยัยหมอตัวร้าย!

เพราะว่าฉันแอบชอบเขา มันทำให้ฉันยอมมีอะไรกับเขา ทั้ง ๆที่เขามีแฟนอยู่แล้ว และแฟนของเขายังเป็นเพื่อนของฉันอีก ฉันมันเลว ฉันรู้...

—————————-
“ก็ ทำอะไรที่เคยทำยังไงล่ะ ชอบไม่ใช่เหรอ ชอบฉันมากไม่ใช่เหรอ หึ ถึงกับยอมเอาตัวเข้าเเลก เเต่ฉันก็ไม่ได้รักเธอ!” เขาขุดเรื่องเก่ามาพูดอีกครั้ง เรื่องเก่าที่ฉันอยากจะกลับไปเเก้ไข เรื่องมันตั้งเเต่ 5 ปีที่เเล้ว มันนานเเต่ฉันกลับจำมันได้ดี
“มันเป็นเพราะเธอ เพราะเธอคนเดียวทำให้ฉันต้องเลิกกับดา!” พัชยังคงตวาดด่าฉันไม่หยุด เเต่เขาก็ไม่ได้พูดผิดอะไร ฉันมันนังตัวร้าย
“ผู้หญิงร้าย ๆ อย่างเธอต้องเจอผู้ชายอย่างฉัน ผู้ชายที่จะทำร้ายเธอไปจนตาย” เเต่ผู้หญิงร้าย ๆ อย่างฉันก็มีหัวใจ ทำไม ทำไมเขาเอาเเต่พูดว่ามันเป็นความผิดฉัน ทั้ง ๆ ที่เมื่อ 5 ปีที่เเล้วเขาเป็นคนเริ่มก่อนด้วยซ้ำ
“ทำไมไม่ตอบ ฉันถามไม่ได้ยินหรือไง หูหนวกหรือไงวะ” ไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบอะไรเขา
พลั่ก!! เขาผลักฉันล้มอย่างเเรง ส่งผลให้ฉันหงายหลังลงทันที ฉันนอนราบไปกับที่นอนขนาดใหญ่ ก่อนจะยันตัวเองไปข้างหลังเเต่เขากลับ
กรี๊ดดดดด!!
ฉันกรีดร้องทันทีที่เขาโน้มตัวมาจับที่ข้อเท้าฉันก่อนจะออกเเรงกระชากดึงฉันเข้าหาเขาอีกครั้ง
“จะหนีไปไหน ห๊า!!” พัชตวาดเสียงดังลั่น มือข้างหนึ่งของเขาจะเอื้อมไปถอดเข็มขัดหนังราคาแพงออก ก่อนจะเอามันมามัดที่ข้อเท้าฉันไว้ เขาขึ้นคร่อมฉันจากทางด้านบน มือหนาข้างหนึ่งของเขารวบมือทั้งสองข้างของฉันขึ้นไว้เหนือศีรษะ การกระทำของเขามันรุนเเรง รุนเเรงเกินไปเเล้วนะ
“อร…ไม่เจอกันนาน ฉันน่ะกลัวว่าเธอจะลืมบทรักอันเร่าร้อนของเรา ฉันว่าวันนี้เรามาทบทวนกันหน่อยดีไหม?” ฉันไม่มั่นใจว่านี่เป็นคำถามหรือว่าเขากำลังจะบังคับฉัน
“อย่านะพัช นายไม่มีสติ นายกำลังเมา” ฉันเอ่ยบอกเขาพร้อมกับทำหน้าเชิงขอร้อง
“ก็ใช่ เพราะถ้าฉันไม่เมา ฉันไม่เอาเธอหรอก!!”


—————-
ปล. เนื้อหามีความรุนแรง