ขอเพียงรัก

รุ่งเช้าของฤดูหนาวที่ญี่ปุ่นทั้งเค้าและเธอมาเที่ยวปีใหม่ด้วยกันที่นี่ อากาศมันหนาวมากและหิมะก็ตกแทบทุกวันตั้งแต่เค้าเเละเธอมาถึง แต่วันนี้ยังไงๆนาวินก็จะมาที่สถานที่แห่งนี้ให้ได้ นั่นก็คือ ศาลเจ้า Izumo taisha ในจังหวัดชิมะเนะ เพราะเป็นศาลเจ้าที่ขึ้นชื่อเรื่องความศักดิ์สิทธิ์เกี่ยวกับความรักคู่ครองมากที่สุดในญี่ปุ่น
จนถูกขนานนามว่าเป็น “ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการเสริมดวงคู่ครอง” นาวินเลยต้องการที่จะมาที่นี่ และเค้าก็ยังถือโอกาสนี้ขอพรเรื่องลูกอีกด้วย
“ พี่วินขออะไรไปคะ?”
“ ขอให้เราได้อยู่ด้วยกันตลอดไปขอให้ไม่มีอุปสรรคอีกแล้วต่อจากนี้ไปและก็ขอให้ช่วยส่งเทวดาน้อยๆมาเกิดไวไวครับ”
“ แล้วลิลล่ะขออะไร?” เค้าและเธอเดินพูดคุยกันอยู่ในบริเวณวัดเดินชมสถานที่อันสวยงามไปรอบๆเดินจับมือกันอย่างคนรัก มันเป็นความสุขที่หาคำไหนมาอธิบายไม่ได้
“ ลิลขอให้พี่วินรักลิลค่ะ…” คำขอของเธอทำให้เค้าเงียบไปนาวินหยุดเดินและหันไปหาลิลรนา ก่อนจะดึงเธอเข้ามากอด
“ พี่รักลิลคนเดียวอยู่แล้วครับและรู้เอาไว้นะว่าที่ผ่านมาพี่ไม่เคยรักใครไม่ว่าจะคนไหนลิลเป็นผู้หญิงคนเดียวที่พี่รักและจะเป็นคนสุดท้ายในชีวิตของพี่…”
“ ลิลอยากไปที่ศาลเจ้าอะคะงิค่ะ!”
“ อยากไปที่นั่นเหรอ?”
“ ใช่ค่ะลิลอยากไปเพราะเค้าว่ากันว่าที่นั่นมีองค์หญิงอะคะงิสถิตอยู่และเป็นเทพธิดาที่คอยประทานพรให้ตามคำขอของสตรีที่มาสักการะบูชาลิลอยากไปค่ะ”
“ ได้สิอะไรที่ลิลต้องการพี่ให้ลิลได้ทุกอย่างแหละ”
“ ถ้างั้นขึ้นไปเอากระต่ายบนดวงจันทร์ลงมาให้หน่อยค่ะ!”
“ หึ! ไม่เห็นต้องขึ้นไปถึงบนดวงจันทร์เลยพี่นี่ไงกระต่าย..” พูดจบเค้าก็จัดการยิ้มแบบเห็นฟันกระต่ายให้เธอดู ลิลรนาหัวเราะร่าเธอยิ้มออกมาอย่างมีความสุขและมันเป็นสิ่งที่เค้าอยากเห็นแบบนี้ไปทุกๆวัน การได้ดูแลอยู่เคียงข้างเธอ “รักเธอคนเดียว” ไปตลอดชีวิตมันคือความสุขที่สุดแล้วในชีวิตของเค้า ขอแค่มีเธออยู่ข้างๆกันจากนี้ไปจนนิรันดร์