หนึ่งจักรพรรดินีสี่สนมชาย

ในห้องทรงพระอักษรซึ่งเต็มไปด้วยหนังสือตำราวางเรียงรายกันลดหลั่นลงมาเป็นชั้นๆ เถียนเอินน่า จักรพรรดินีคนใหม่แห่งเถาเย่ ละสายตาจากฎีกากองท่วมหัวตรงหน้า ปรายตามองป้ายทองคำ ป้ายหยกมรกต ป้ายเงิน และป้ายไม้สี่อันที่วางเรียงรายอย่างเป็นระเบียบอยู่บนพาน ข้างหูมีนางกำนัลสาวคอยบรรยายถึงคุณสมบัติของบุรุษแต่ละคนอยู่ใกล้ๆ นางนึกถึงใบหน้าหล่อเหลาเหนือมนุษย์ของพระสนมทั้งสี่สลับกันไปมา แล้วก็ต้องถอนหายใจออกมาอย่างกลัดกลุ้ม
‘คืนนี้จะไปนอนกับคนไหนดีน๊า’
(เรื่องนี้ฮาเร็ม 1หญิง 4ชายนะคะ)
-------------------------------------------------------------
ซวินหรานเบนสายตาไปทางขุนนางอาวุโสกรมพิธีการผู้หนึ่ง พูดด้วยน้ำเสียงที่แสร้งทำเป็นเคร่งขรึม
“ท่านช่วยอ่านธรรมเนียมการปฎิบัติของการถวายตัวให้เขาฟังอย่างละเอียดหน่อย”
ธรรมเนียมการถวายตัว ยังจะมีวิธีการปฎิบัติอะไรกันอีก ยังไม่หมดอีกหรือ ต่อจากนี้ก็แค่ขึ้นเตียงกับจักรพรรดินีผู้สูงศักดิ์ไม่ใช่หรือไง!
“ขั้นตอนแรกเพื่อความปลอดภัยของฝ่าบาท พระสนมจำเป็นต้องถอดเสื้อตัวในออกก่อนเข้าห้องบรรทม”
คิดว่าเขาจะซ่อนมีดเข้าไปสังหารโหดหรืออย่างไร ใครมันจะไปคิดอะไรโง่บัดซบขนาดนั้น ขืนทำได้ถูกบั่นคอแล่เนื้อหั่นศพเป็นหมื่นชิ้นกันพอดี
เอาเถิด หากคำนึงถึงเรื่องความปลอดภัยข้อนี้ก็พอเข้าใจได้อยู่
“เมื่อท่านเข้าไปภายในห้องบรรทมแล้วให้ท่านก้าวเท้าไปทางแท่นบรรทมทั้งหมดสิบสองก้าว หลังจากนั้นให้คุกเข่าลงแล้วค่อยๆคลานเข้าไปหาองค์จักรพรรดินี”
เยียนหนานเฟิงลืมตัวเงยหน้าขึ้น ดวงตาคมคายฉายแววตกตะลึง ปากหยักได้รูปอ้าค้าง
ขุนนางกรมพิธีการกระแอมหนึ่งครั้งก่อนอ่านต่อ
“พระสนมต้องค่อยๆคลานอย่างช้าๆไปจนถึงปลายเตียง จากนั้นองค์จักรพรรดินีจะแก้ผ้าปิดตาให้ท่าน ท่านจงตอบสนองพระองค์ด้วยการดึงมือมาจุมพิตเป็นอันเสร็จพิธี"
แก้ผ้า ปิดตา คลานถึงปลายเตียง เปิดตา จุมพิตมือ ใครมันเป็นคนคิดพิธีบ้าๆนี้ฟระ!
อยากรู้ว่าบรรพบุรุษของไอ้บัดซบนั่นมันเคยทำแบบนี้หรือไม่
ขณะที่เยียนหนานเฟิงมีสีหน้าเขียวคล้ำขึ้นเรื่อยๆ ซวินหรานซึ่งยืนนิ่งมานานได้กล่าวขึ้น
“มันเป็นธรรมเนียมที่ปฏิบัติกันมานับพันปีของราชวงศ์เถียน พระสนมเอกทุกคนล้วนเคยทำเช่นนี้ทั้งนั้น เจ้าก็ทนทำๆไปเถิด ครู่เดียวก็เสร็จแล้ว”
เขายื่นมือไปตบบ่าชายหนุ่มคล้ายกำลังปลอบใจ พลางเป็นผู้ใช้ผ้าผูกตาให้กับเยียนหนานเฟิงด้วยตนเอง