ลิขิรักออนไลน์

“สองคำก็อีปลวก สามคำก็อีหน้าหนอน เออ! อย่าให้ฉันสวยบ้างแล้วกัน!” สาวน้อยมองหน้าตัวเองในกระจกแล้วค่อย ๆ เช็ดน้ำตาเพื่อออกไปทำงาน ไหนจะโดนเจ้านายปากหมาด่าเช้าเย็น ยิ่งไม่เจ็บใจเท่าน้องชายของเจ้านายด่า “อีหน้าหนอน”

“ใจเย็น ๆ เธอจะต้องหายน่า แกไม่เป็นฉัน แกไม่รู้หรอกกว่า การโดนด่าและการถูกรูปลักษณ์ภายนอกมันเจ็บปวด”

เธอมองเพื่อนสาวอย่างไอคิว เพราะดูจากสภาพแล้ว เธอเองก็ไม่ต่างจากไอคิวเท่าไหร่ เพราะตอนนี้เธอเป็นอีสุกอีใส เต็มตัวไปหมด

“เห้อ!! คางคกกับปลวก ได้ยินแล้วเจ็บ!!”