เมื่อหัวใจฉันพ่ายรัก

พ่อเรืองเจ้าพ่อรถบรรทุกรายใหญ่ในจังหวัดราชบุรี เป็นคนที่หวงลูกสาวมาก ๆ ทำเอาหนุ่มบ้านใกล้บ้านไกล ไม่มีใครกล้าเข้ามาจีบ จนลูกสาวทั้งสองอย่างนกยูง และน้องสาวที่ชื่อใบข้าว ต่างก็อยู่เป็นโสด ด้วยความหวงของพ่อ นกยูงตัดสินใจไปเปิดร้านจัดช่อดอกไม้และรับจัดซุ้มตามงานต่าง ๆเป็นของตัวเอง
ไม่วายพ่อก็ส่งบอดี้การ์ดสุดหล่อที่อ่อนกว่าเธอหลายปีตามก้นเธอแจ ก็ใครจะไปทนในวัย35กะรัตที่ไม่ได้ทุกข์ร้อนเรื่องเนื้อคู่มาก่อน แต่เมื่อเจอหนุ่มหล่อที่พ่อจัดมาให้ดูแลเธอดีแบบนี้ หากไม่รีบคว้าไว้ก็เสียดายแย่ ก็ในเมื่อหัวใจร่ำร้องหาอกอุ่น จากที่ไม่เคยหวั่นไหวมารอบนี้รู้สึกว่า หากปล่อยให้หลุดมือก็คงเสมือนเป็นรถขบวนสุดท้ายแล้ว หากรออีกเธอต้องเหี่ยวเฉาไปเสียก่อน
นกยูงจะทำตามใจตัวเองได้สำเร็จหรือไม่ มาช่วยลุ้นกันนะคะ ใน ‘เมื่อหัวใจฉันพ่ายรัก ’


นาวินมองใบหน้างามที่กลับมามีสีเลือดฝาดแล้ว “สมกับเป็นลูกเสี่ยเรืองจริง ๆ ไว้ผมหาโอกาสพาคุณกลับไปหาเสี่ยเรืองเอง เรื่องทุกอย่างผมจัดการเองครับ”
“ค่ะ อย่าทำให้ฉันผิดหวังนะ ไม่งั้นอายเขาตายเลย”
“อายที่มีผัวอ่อนกว่าเหรอ” นาวินเย้าให้แววตายิ้มกริ่ม
“มีผัวตอนแก่ย่ะ”
“คุณก็ชอบว่าตัวเองแก่”
“หรือไม่จริงคะ”
“ไม่จริงสักนิด ผมพิสูจน์มาแล้วว่าไม่จริง คนไม่รู้ช่างเขาประไร แค่ผมรู้คนเดียวก็พอแล้ว” ว่าแล้วก็หัวเราะขำขัน นกยูงหน้าแดงกำ จิกตาค้อนให้
“อย่าไปพูดแบบนี้กับสาวคนอื่น ๆ”
“ทำไมเหรอ”
“ผู้หญิงจะอายเอา”
“ไม่เห็นคุณจะอายเลย”
“รุ่นนี้หากอายอยู่อีก คงอยู่บนคานยาวไป” แล้วทั้งสองก็มองหน้ากันหัวเราะชอบใจ
ตาสบตา “ไหวไหม...” เขาถาม เหมือนรู้กันนกยูงอายจนหน้าแดง
นาวินประคองใบหน้างามพรมจูบไปบนกลีบปากบางซึมซับความหอมหวานที่เขาลิ้มลองโดยไม่รู้จักเบื่อ
นกยูงไม่มีคิดขัดขืนเมื่อเธอเองมีความต้องการมากมายเปลี่ยมล้นเกือบตลอดเวลาตั้งแต่ครั้งแรกและจนถึงเดี๋ยวนี้ไม่มีท่าทีว่าต้องการลดน้อยถอยลง ...