เสน่หาเมียจำยอม

เพราะความอ่อนเดียงสาจึงต้องตกเป็นเบี้ยล่างของผู้ชายร้ายกาจ จนยากจะถอนตัวเพราะถูกผูกมัดด้วยเสน่หาจำต้องยอมทน

“ต่อไปนี้เธอมาเป็นผู้หญิงของฉัน...ฉันจะรับผิดชอบเธอเอง” ปราบเอ่ยออกมาหนักแน่นฟังคล้ายคำประกาศิต
“คะ...?” หญิงสาวไม่เข้าใจ ที่เขาพูดมานั้นหมายความว่าอะไร ดวงตากลมโตที่แลสบประสานกับดวงตาสีนิลเป็นครั้งแรก เต็มไปด้วยความกังขา
“แต่อย่าฝันเฟื่องไปไกล เข้าใจใช่ไหมว่าเธอควรอยู่ตรงจุดไหน”

*** ถ้าไม่มั่นใจ โปรดโหลดตัวอย่างก่อนนะคะ...เรื่องนี้มีดราม่าน้ำตาแตก...แต่ความหวานก็มี...คนหึง คนหื่นก็มาจ้า....***