ม่านชิงหนี่ว์ฮูหยินองครักษ์เงา

เพราะความผิดพลาดในอดีต ชาตินี้ม่านชิงหนี่ว์จึงขอกลับตัวกลับใจเป็นคนดี เลือกเส้นทางที่จะใช้ชีวิตเรียบง่ายและสงบสุข
จึงต้องปิดบังความสามารถที่แท้จริง ขีดเส้นทางชีวิตใหม่ด้วยตนเอง...
ทว่าแม้จะขีดเส้นทางเดินของชีวิต แต่เรื่องหัวใจกลับเป็นฟ้าลิขิต...


“วันนี้อยู่เป็นเพื่อนน้องนะเจ้าค่ะ”
“นะเจ้าค่ะ น้องอยากเดินเที่ยวกับท่านพี่”
น้ำเสียงออดอ้อนและมือบอบบางจับแขนเอาไว้ ทำให้ร่างสูงตัวชาใจสั่นมากกว่าเดิม แม้จะโดนเกี้ยวมาหลายปีก็ยังไม่ชิน ยิ่งใบหน้างามล้ำส่งรอยยิ้มหวานมาให้ ยิ่งทำให้ใบหน้าคายเคร่งขรึมยิ่งกว่าเดิม
“ไม่ได้หรือเจ้าคะ”
คุณหนูสี่เอ่ยถามอย่างเศร้าสลด ดวงตาคล้ายมีหยาดน้ำตา เพียงแค่นั้นหลิ่งซานก็ละทิ้งความผิดชอบชั่วดีไปหมด มือหนากอบกุมมือบางเอาไว้แน่น เวลานี้ต่อให้นางมองเขาเป็นของเล่นก็ได้แต่ยินยอมแล้ว ทันทีเขาจับมือนางไว้รอยยิ้มสดใสงดงามก็ส่งมาให้อีกครั้ง จนต้องเผลอยกมือจับใบหน้างดงามนั่นอย่างหลงใหล
“ห้ามยิ้ม”
น้ำเสียงจริงจังและออกคำสั่งอย่างเอาแต่ใจ

ความใกล้ชิด ทำให้นางตกหลุมรักองครักษ์เงาหลิ่งซาน แต่ด้วยฐานะที่ต่างกัน เส้นทางรักของนางนั้นจะเป็นเช่นไรนั้นโปรดติดตามในเรื่องม่านชิงหนี่ว์ฮูหยินองครักษ์เงา