อนาคตของหนู เป็นครูได้ไหม

“กูคิดถึงครูเมลอีกแล้วว่ะ”
“อีริชซี่มึงอย่ามาเว่อร์”
“หรือมึงไม่เป็น?”
“เออ กูก็เป็น”
“มึงว่าวันข้างหน้า พวกเราจะเลิกชอบครูเขาตามที่ครูเขาบอกปะวะ” ริชซี่นั่งกอดคอเพื่อนแล้วถาม
ตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยง และพวกเธอก็นั่งอยู่บนสแตนด์กำลังนั่งดูเพื่อน ๆ คนอื่นเล่นกีฬากันที่สนาม แม้สายตาจะมองลงไปที่สนาม แต่จิตใจของพวกเธอไม่ได้อยู่ตรงนี้เลยด้วยซ้ำ
“กูก็ไม่รู้ว่ะ แต่ตอนนี้ก็ไม่เห็นวี่แววว่าจะเลิกชอบได้เลย” ซอลตอบ
“กูก็เหมือนกัน”
สาเหตุที่พวกเธอต้องมานั่งซึมก็เพราะว่าพวกเธออยากเจอครูเมล แต่ทำไม่ได้ ถึงแม้ข่าวลือมันจะเริ่มซา แต่พวกเธอก็ไม่อยากสร้างข่าวลือให้กลับมาใหม่อยู่ดี ทุก ๆ วันเลยได้แต่คอยมองดูอยู่ห่าง ๆ เห็นครูอยู่ในสายตาก็ยังดี ถึงจะไม่พอใจเท่าไหร่ที่พวกเด็กม.ต้นจะได้รอยยิ้มหวาน ๆ นั้นไปครองก็เถอะ
โถ นี่พวกเธอหึงได้แม้กระทั่งรอยยิ้มเหรอเนี่ย
___________________________________

ภาพปกอาจจะเรียบร้อย แต่ในเนื้อหามีคำสรรพนามที่ค่อนข้างหยาบคายอยู่นะคะ แฮ่ะ ๆ

ปล. หากนักอ่านซื้อแบบ IOS จะแพงกว่าน้า ;-;