นกน้อยในไร่แห้ว

วรุตม์ พาลูกๆ สามคนกลับมาจากอเมริกาหลังจากการตายของภรรยา ลูกชายสองหญิงหนึ่ง

เด็กชายมะพร้าว

เด็กหญิงมะนาว

เด็กชายมะไฟ

สร้างความไม่พอใจให้กับบิดา นายธนะชัยที่เป็นรองผู้ว่าราชการจังหวัดแห่งหนึ่งเป็นอันมาก แต่คุณวิภาดาแม่ของเขายอมรับหลานๆ ได้เช่นเดียวกับนางจงกล คนเป็นย่า

วรุตม์ไม่ยอมเข้ารับราชการที่บิดาเสนอ ทั้งที่มีวุฒิปริญญาโท และไม่ยอมเข้าทำงานในบริษัทเอกชนหรือรัฐวิสาหกิจใด ๆ เขาทำให้นายธนะชัยโมโหและขวางมาก

วรุตม์เปิดหน้าบ้านเป็นร้านขายผักปลอดสารพิษและมีโครงการจะทำไร่ผักปลอดสารพิษ ยิ่งทำให้นายธนะชัยโมโหหนัก ประกาศเจตนายืนคนละทางกับลูกชาย

วรุตม์ก็ได้รับมรดกที่กินที่ริมแม่น้ำท่าจีนจากนายทะนง สุทินกร คนเป็นปู่ตามที่ใครๆ คาด เขายิ่งมีแผนการจะทำไร่ผักปลอดสารพิษตามที่คิดฝันเอาไว้ และที่ดินจำนวนเล็กน้อยได้ถูกยกให้กับ “นางสาวหงส์หยก สีรุ้ง” เพื่อเปิดทางเข้าออกไม่ให้ที่ดินแปลงหนึ่งของหล่อนเป็นที่ตาบอด

มีคำถามถามกันว่าหงส์หยก สีรุ้งคือใคร

นายธนะชัยและคุณดรุณี ภรรยาม่ายของน้องชายเขาคิดว่าน่าจะเป็นเมียน้อยของนายทะนงผู้ล่วงลับ แต่ไม่ใช่

หงส์หยกเป็นลูกของนายคำรพ ที่มีคุณดวงใจมาเป็นแม่เลี้ยงและพาเอาลูกติดสองคนของเธอมาด้วย แววดาวและพราวเดือน

หงส์หยกไม่เคยยอมให้คุณดวงใจรังแกหล่อนได้และหล่อนก็ต่อต้านยิบตาเหมือนหนามแหลมยอกอกหญิงทั้งสามอยู่เสมอ

เมื่อวันเกิดหล่อนปีที่หล่อนอายุ25 ปีเบญจเพส ก็ปรากฏว่าสามคนแม่ลูกพยายามจะจัดงานวันเกิดเยาะเย้ยให้เพราะแววดาวไปมีความสัมพันธ์กับ อิศรา หนุ่มรุ่นพี่ของหงส์หยก และพามาเย้ยวันงานรวมทั้งทำรายการอาหารที่ทำให้หงส์หยกเก็นแล้วเกิดความเจ็บแค้นแต่หงส์หยกไม่มีวันยอมล้มลงให้สามแม่ลูกได้เหยียบย่ำจึงเป็นว่าหงส์หยกกลับแข็งแกร่งขึ้นมาอีกมาก

หงสหยกมีร้านขายงานศิลปะเล็กๆ ที่เปิดอยู่ข้างรั้วหน้า

เมื่อหงส์หยกรู้ว่าได้รับที่ดินที่สามารถเปิดทางให้พ้นจากการเป็นที่ตาบอด หล่อนก็ได้ไอเดียหลังจากผิดหวังความรัก...หล่อนยังกินแห้วได้มัน…แต่หล่อนก็นึกอยากเอาที่ดินไปทำนาแห้วแม้





หงส์หยกเริ่มลงทุนทำนาแห้ว พอดีกับวรุตม์ก็เริ่มโครงการสวนผักของเขา….และเอาเด็กๆ เข้าโรงเรียนแถวบ้านในกรุงเทพ

เขาอยู่กับแปลงผักโดยวางแผนงานเอง

หงส์หยกมาทำนาแห้ว คิดแปรรูปแห้วหลายอย่าง มีแห้วสด ๆ ไปขายหน้าร้าน…เพราะหล่อนเทียวไปเทียวมาและทำให้หล่อนสนิทกับเด็กๆ ลูกของเขามากยิ่งขึ้นเช่นกันเพราะทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ วรุตม์จะอยู่กรุงเทพเพื่อให้ลูกไปเรียนหนังสือและมาอยู่สวนผักเฉพาะเสาร์อาทิตย์รีสอรต์สปาเปิดเป็นรูปเป็นร่างและวรุตม์ก็ทำร้านอาหารผักปลอดสารพิษขาย..หงส์หยกขายผลิตภัณฑ์แปรรูปจากแห้วสนุกสนานกันด้วยดี

หล่อนเป็นเจ้าของนาแห้วชีวิตหล่อนกลับไม่ได้ “แห้ว” แต่เป็น “สมหวัง” …เหมือนเช่นชื่อใหม่ของแห้ว

และสุดท้ายหงส์หยกกับวรุตม์ก็ตัดสินใจแต่งงานกันโดยที่หมู่มารทั้งหลายพากันถอยทัพไปหมด

หงสหยกเป็นนกน้อยในไร่แห้วที่มีความสุขอย่างแท้จริง