จื่อเหยียนหมอยามหาเสน่ห์

คำโปรย

ชีวิตโสดคือสิ่งที่ข้าฝัน
คนสวยเช่นข้าจะขอยืนหนึ่งสวยให้บุรุษเสียดายเล่น
บุรุษอายุมากข้ามิสน บุรุษอายุน้อยเช่นเจ้าข้ามิมอง
เลิกยุ่งกับข้าเสียเถิดพ่อหนุ่มน้อย
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุไยเด็กจึงจ้องจะกินข้า
**********************
ต้าอวิ้นยกร่างนางขึ้นแล้วเหวี่ยงลงไปนอนบนเตียงนุ่มหลังจากนั้นเขาขึ้นคร่อมกดทับตัวของนางไว้มือทั้งสองข้างถูกรวบไว้บนเหนือศีรษะของนาง ดูจากการต่อสู้ของโจรเมื่อครู่แล้วนางคงมีวรยุทธพอตัวเขาจึงคิดป้องกันไว้ก่อน
“จะทำอะไร! ปล่อยข้า! ถ้าหื่นมากเจ้าไปหานางโลมโน่นไป อย่ามายุ่งกับข้า ไอ้หื่น! ไอ้มากราคะ ไอ้! ไอ้!” จื่อเหยียนตะโกนไล่และยังคงดิ้นไม่หยุด หน้าอกคู่ใหญ่นางบดเบียดอยู่บนอกเปลื่อยเปล่ายิ่งกระตุ้นไฟพิศวาสในกายที่ยังคงค้างคาจากนางโลมเพราะเพิ่งจะได้ขึ้นมาบนห้องหมายจะปลดปล่อยกำหนัดยังไม่ทันจะจัดการใด ๆ โจรและนางวิ่งเข้ามาต่อสู้กันภายในห้องจนทำให้หญิงนางโลมตกใจวิ่งหนีออกไปที่
“หึ! ทำไมข้าต้องจ่ายอีกครั้งกันเล่า ข้าจะให้เจ้าชดใช้เสีย”
“บ้าไปแล้วรึ ข้าเป็นบุรุษนะ ปล่อยโว้ย!” จื่อเหยียนตกใจตะโกนลั่น

**********************
ฝากผลงานล่าสุดเนื้อหาสนุกนานคลายเครียด
แนะนำซื้อผ่านเวปถูกกว่าผ่านแอปเปิ้ลนะจ้ะ
ไว้ในอ้อมกอดนักอ่านทุกท่านด้วยจ้า
ขอบคุณมากจ้า