อุบัติรักกลางไพร 2 (ตอน...ในเมือง)

“ที่บ้านไม่มีนาฬิกาเหรอ”
แค่คำถามแรกก็ทำเอาเลขาคนใหม่ถึงกับสะอึกเลยทีเดียว
“เอ่อ...คือ...”
“ไม่ต้องมาแก้ตัวอะไรทั้งนั้น ที่นี่ต้องการคนที่มีความรับผิดชอบสูงๆไม่ใช่คนที่มีแต่คำแก้ตัว”
“ดิฉันไม่ได้จะแก้ตัวนะคะ แค่จะอธิบายว่าเช้านี้รถติดมากเพราะเป็นเช้าวันจันทร์ แล้วก็ต้องมาขับรถวนหาที่จอดรถอีก”
“บ้านของผมอยู่ห่างจากบริษัทมากกว่าคุณ แต่ผมมาถึงที่นี่ก่อนสองโมงเช้า”
ริมฝีปากจิ้มลิ้มน่ารักที่อ้าขึ้นจะอธิบายสาเหตุถึงกับอ้าค้างไปอีก พอตั้งหลักได้ ว่าจะพูดอีกเขาก็รีบชี้นิ้ว
“ไป ออกไปทำงานได้แล้ว”