หมิงหลัน บุปผาเคียงใจ เล่ม 8 (จบ)

ตอนสิ้นมารดาผู้ให้กำเนิดเขายังจำความไม่ได้ จนเมื่อจำความได้ ในชีวิตเขาก็มีนางเป็นมารดาอยู่เพียงคนเดียว ฉินซื่อในตอนนั้นงดงามอ่อนหวาน ใจกว้างมากเมตตาและดีกับเขายิ่งกว่าผู้ใด ตอนที่ท่านพ่อด่าตี เขาไม่ลังเลเลยที่จะวิ่งไปหลบหลังนาง...เขาเห็นนางเป็นมารดาจากใจจริง
ปีนั้นตอนที่รู้ว่าพี่ใหญ่จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน เขาในวัยเด็กตั้งใจไว้ว่า หากตนได้นั่งตำแหน่งโหวต่อจากบิดาจะกตัญญูกับฉินซื่อ รักใคร่และปกป้องน้องชายน้องสาวให้ถึงที่สุด
เขาคิดไปถึงกระทั่งว่า ตนที่โง่เขลาเบาปัญญาต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเสียใหม่ ให้เหมาะสมกับตำแหน่งหนิงหย่วนโหวและดูแลคนด้านหลังทั้งหมดให้ได้
เขาพยายามสุดชีวิตเพื่อพัฒนาตนเอง เมื่ออ่าน ‘ชัยชนะของเจิ้งป๋อ’ ครบสองรอบจึงรู้ว่าสิ่งใดคือ ‘ซ่อนดาบในรอยยิ้ม’ เรียนตำราพิชัยยุทธ์ไปสามรอบจึงรู้ว่าสิ่งใดคือ ‘ขุดหลุมฝังตัวเอง’ เพราะเหตุใดท่านแม่จึงคะยั้นคะยอให้เขารับสาวใช้หน้าตางดงามเหล่านั้นเข้าเรือน แต่กลับไม่ยอมให้พวกนางปรากฏตัวต่อหน้าน้องสาม? เพราะเหตุใดท่านแม่ถึงสนับสนุนให้เขาออกไปเที่ยวเล่นดื่มสุรากับบ่าวไพร่เหล่านั้น แต่น้องชายต้องปิดประตูท่องตำราอยู่แต่ในห้อง?
ท่านแม่ทำเพื่อเขาจริงหรือ?