เมื่อสายลมรักพัดผ่าน

“คุณคงชอบ Sex on the Beach”
ผู้ชายบ้าอะไรร้ายกาจจัง...คนที่พูดจริงจังยังไงให้เหมือนการล้อเล่นด้วยแบบนี้น่าทำความรู้จักนักหรือไงนะ แล้วเขาถึงได้เชิญตัวเองมานั่งกับเธอโดยหน้าด้าน ๆ อีก
“ของผมนั่งด้วยคนนะ”
“คุณนั่งไปแล้วโดยที่ฉันยังไม่ได้เอ่ยปากเชิญเลยนะ”
“วินด์ครับ เรียกผมว่าวินด์” ช่างเป็นชื่อที่เหมาะกับเขานักเชียว เสียงแผ่วเบาคล้ายคลึงกับสายลมที่เขาเอ่ยแนะนำตัวทำให้อัณณาอนุมานไปแบบนั้น แต่ไม่ว่าจะลมร้อนหรือลมเย็นเขาก็ยังให้ความรู้สึกน่ากลัวอยู่ดี
“คุณคงมาคนเดียว” ชายหนุ่มนามว่าวินด์ยังชวนคุยเรียบเรื่อยเสมือนไม่รับรู้การปฏิเสธโดยการเงียบจากหญิงสาวเจ้าของโต๊ะ
“และอยากอยู่คนเดียวด้วยค่ะ”
“ฮ่า ๆ ...อืม น่าสนใจดีนะ ผู้หญิงที่ปากตรงกับใจและพูดตรง ๆ แบบคุณนี่” นิ้วมือเรียวของชายหนุ่มยกขึ้นลูบคางไปมาพร้อมกับมุมปากที่ยกยิ้มด้วยความพึงพอใจ สายตาจับจ้องมองริมฝีปากอิ่มของหญิงสาวที่นั่งฝั่งตรงข้าม ปากสีสวยเปิดปากอ้าขึ้นกัดลูกเชอรีที่เธอหยิบขึ้นมาจากแก้วค็อกเทล ลิ้นเล็ก ๆ สีชมพูตะหวัดเลียริมฝีปากเพื่อกวาดชิมรสชาติของน้ำเชอรีที่ไหลเยิ้มจากลูกที่โดนกัดไป โดยไม่รู้ตัวว่ากิริยาของเธอมีผลต่อใครอีกคนที่อยู่ร่วมโต๊ะ
“คุณจะบอกว่าคุณสนใจฉันหรือไง” นั่นไง...ถ้าไม่เมาคนเรียบร้อยอย่างกับผ้าพับไว้แบบนี้หรือจะกล้าเอ่ยประโยคที่น่าจับมาตีก้นนัก ถ้าเป็นน้องสาวเขาก็คงได้โดนฝ่ามือไปสักป้าบ แต่นี่เธอไม่ใช่และเขาก็อยากให้เธอเป็นอย่างอื่นมากกว่าเลยได้แต่ส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ
“ถ้าบอกว่าสนใจ แล้วคุณจะทำยังไงล่ะคนสวย จะปล่อยให้ผมจีบคุณได้ไหมล่ะ”
“งั้นก็ทำเสียสิ!”
ว้าว...จากสาวเรียบร้อยจนใคร ๆ ก็มองว่าหัวโบราณกลับกลายเป็นสาวร้อนแรงด้วยค็อกเทลแก้วเดียวนี่นะ เชื่อเธอเลย...แม่ตัวดี
“งั้นก็เตรียมรับมือกับการจีบของผมได้เลย...ที่รัก”