แต่งค่ะ ยังไงก็แต่งค่ะ!!

เธอโดนแม่คลุมถุงชนให้แต่งงานกับหญิงสาวที่สวยมาก เท่มาก ผัวมากกกไม่ไหวแล้ว

แต่ก็ขอเล่นตัวพอเป็นพิธี ก่อนจะยินดีพลีให้ทั้งตัว

“ขิงยอมเป็นคุณสามตั้งแต่เห็นหน้าแล้ว คุณสามเมื่อไหร่จะยอมเป็นของขิงสักที”



ร่างเพรียวระหงปลดเสื้อยืดที่แสนธรรมดาแต่เพราะเป็นคนตรงหน้ามันเลยช่างแสนพิเศษ คนตัวเล็กจิ๋วแต่แสบชนิดพริกขี้หนูกลายเป็นทำตัวไม่ถูกไปหมด ใช่ว่าเธอไม่เคยร่วมห้องกับผู้หญิงคนอื่นซะเมื่อไหร่ ไม่ว่าจะเป็นค่าย หรือไปเที่ยวกับเพื่อน แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งอื่น คนตรงหน้าไม่ใช่เพื่อน แต่คือคนที่เธอจะต้องแต่งงานด้วยต่อจากนี้ ขิงรู้สึกควบคุมหัวใจของของตัวเองให้เต้นช้าลงไม่ได้ มันเต้นราวกับจะหลุดออก

“คืนนี้พี่ต้องรบกวน คุณแม่คงวางแผนเอาไว้ พี่เข้าในว่ามันน่าลำบากใจ”

เจ้าตัวเอ่ยขณะที่ขิงคิดเป็นอีกอย่าง อยากจะบอกว่าไม่เลย ไม่เลยสักนิด ยินดีอย่างเต็มใจเลยด้วยซ้ำ แต่เพราะถ้าพูดออกไปแบบนั้นคงหมดความเลิศ ความเฟียสที่ตัวเองสั่งสมมาพอดี

“ช่างเถอะค่ะคุณสาม ขิงชินกับคุณแม่แล้ว”

เจ้าตัวเอ่ยพร้อมกับทำเหมือนไม่มีอะไรเกินขึ้นกับการถอดเสื้อเพื่อจะเปลี่ยนเป็นชุดคลุมอาบน้ำ สามคงคิดว่าผู้หญิงด้วยกันเลยไม่ได้คิดมากมาย แต่ใจอีกคนกำลังเต้นเป็นจังหวะฮิพ-ฮอพเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ตึกตัก ตึกตัก

ขิงพยายามทำตัวเป็นปกติ ในเมื่อสามถอดเสื้อได้เธอก็ถอดได้ ทำให้รู้ว่าไม่ได้คิดอะไร คนมันเฟียสน่ะ ก่อนจะปลดเสื้อขึ้นในรวดเดียว ทว่าเพราะกระดุมที่ติดตรงคอมันรั้งเอาไว้ไม่ให้เธอถอดออกได้อย่างอิสระ ไม่เหมือนกับสามที่ใส่เพียงเสื้อยืดเลยถอดออกอย่างง่ายดาย กลายเป็นประดักประเดิดยิ่งกว่าเดิม

“พี่ช่วยดีกว่า”

สามเห็นคนที่กำลังทำหน้าเหมือนปลาขาดน้ำจนต้องเข้ามาช่วยเหลือ นั่นยิ่งทำให้ขิงตัวร้อนยิ่งกว่าเดิมด้วยมืออุ่นที่สัมผัสบนผิวของเธอมันชวนให้กระแสไฟฟ้าไหลปลาบจนวาบไหวไปทั้งตัว จนอยากจะพักยกชั่วคราวเพื่อควบคุมลมหายใจของตัว

เบาก่อนเบา เดี๋ยวจะพบคนตายหนึ่งอัตราในวันดูตัวครั้งแรก