ระบายรักมาเฟียลับ

มาร์คัสเจ้าของเรือสำราญหนุ่มกับสาวใสวัย 25 อย่างนลินดาที่บังเอิญมาพบกันเพราะความโกรธแค้นของใครบางคน นลินดาจะรับมือกับความเกรี้ยวกราดของมาเฟียหนุ่มยังไงให้เขาหลงใหลเธออย่างหัวปักหัวปำ

มาร์คัสเอามือเช็ดเลือดที่คางออก ไม่ได้พูดอะไร เดินไปหยิบหมอนข้างที่ตกอยู่บนพื้นถอดเอาปลอกหมอนออก แล้วเดินดุ่ม ๆ เข้ามาดึงแขนนลินดาเหวี่ยงลงบนเตียง กระเบื้องที่อยู่ในมือกระเด็นหลุดไปไกลจากตัว มาร์คัสเอาผ้าปลอกหมอนมัดข้อมือนลินดาผูกโยงไว้กับเสาหัวเตียง รัดแน่นจนขยับมือไม่ได้ จากนั้นก็ขึ้นคร่อมลำตัวเธอไว้

“ที่เธอบอกฉันทำร้ายเด็ก ยิงคนแก่ ฉันว่ามันยังขาดไปอีกข้อหนึ่งนะ” มาร์คัสแสยะยิ้มเหี้ยม
“อะไร แกจะทำอะไร อย่านะ” นลินดาเหมือนเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เริ่มดิ้นลนลานพยายามกระชากแขนที่ถูกพันธนาการเอาไว้ แต่ก็ไม่เป็นผล
“ลักพาตัวผู้หญิงมาข่มขืนแล้วก็ฆ่าทิ้ง ข้อนี้น่าจะเหมาะกับเธอ”